←  Psalms (37/150)  →
1. Kötülük edenlere kızıp üzülme, Suç işleyenlere özenme!
2. Çünkü onlar ot gibi hemen solacak, Yeşil bitki gibi kuruyup gidecek.
3. Sen RABbe güven, iyilik yap, Ülkede otur, sadakatle çalış.
4. RABden zevk al, O senin içindeki istekleri yerine getirecektir.
5. Her şeyi RABbe bırak, Ona güven, O gerekeni yapar.
6. O senin doğruluğunu ışık gibi, Hakkını öğle güneşi gibi Aydınlığa çıkarır.
7. RABbin önünde sakin dur, sabırla bekle; Kızıp üzülme işi yolunda olanlara, Kötü amaçlarına kavuşanlara.
8. Kızmaktan kaçın, bırak öfkeyi, Üzülme, yalnız kötülüğe sürükler bu seni.
9. Çünkü kötülerin kökü kazınacak, Ama RABbe umut bağlayanlar ülkeyi miras alacak.
10. Yakında kötünün sonu gelecek, Yerini arasan da bulunmayacak.
11. Ama alçakgönüllüler ülkeyi miras alacak, Derin bir huzurun zevkini tadacak.
12. Kötü insan doğru insana düzen kurar, Diş gıcırdatır.
13. Ama Rab kötüye güler, Çünkü bilir onun sonunun geldiğini.
14. Kılıç çekti kötüler, yaylarını gerdi, Mazlumu, yoksulu yıkmak, Doğru yolda olanları öldürmek için.
15. Ama kılıçları kendi yüreklerine saplanacak, Yayları kırılacak.
16. Doğrunun azıcık varlığı, Pek çok kötünün servetinden iyidir.
17. Çünkü kötülerin gücü kırılacak, Ama doğrulara RAB destek olacak.
18. RAB yetkinlerin her gününü gözetir, Onların mirası sonsuza dek sürecek.
19. Kötü günde utanmayacaklar, Kıtlıkta karınları doyacak.
20. Ama kötüler yıkıma uğrayacak; RABbin düşmanları kır çiçekleri gibi kuruyup gidecek, Duman gibi dağılıp yok olacak.
21. Kötüler ödünç alır, geri vermez; Doğrularsa cömertçe verir.
22. RABbin kutsadığı insanlar ülkeyi miras alacak, Lanetlediği insanların kökü kazınacak.
23. RAB insana sağlam adım attırır, İnsanın yolundan hoşnut olursa.
24. Düşse bile yıkılmaz insan, Çünkü elinden tutan RABdir.
25. Gençtim, ömrüm tükendi, Ama hiç görmedim doğru insanın terk edildiğini, Soyunun ekmek dilendiğini.
26. O hep cömertçe ödünç verir, Soyu kutsanır.
27. Kötülükten kaç, iyilik yap; Sonsuz yaşama kavuşursun.
28. Çünkü RAB doğruyu sever, Sadık kullarını terk etmez. Onlar sonsuza dek korunacak, Kötülerinse kökü kazınacak.
29. Doğrular ülkeyi miras alacak, Orada sonsuza dek yaşayacak.
30. Doğrunun ağzından bilgelik akar, Dilinden adalet damlar.
31. Tanrısının yasası yüreğindedir, Ayakları kaymaz.
32. Kötü, doğruya pusu kurar, Onu öldürmeye çalışır.
33. Ama RAB onu kötünün eline düşürmez, Yargılanırken mahkûm etmez.
34. RABbe umut bağla, Onun yolunu tut, Ülkeyi miras almak üzere seni yükseltecektir. Kötülerin kökünün kazındığını göreceksin.
35. Kötü ve acımasız adamı gördüm, İlk dikildiği toprakta yeşeren ağaç gibi Dal budak salıyordu;
36. Geçip gitti, yok oldu, Aradım, bulunmaz oldu.
37. Yetkin adamı gözle, doğru adama bak, Çünkü yarınlar barışseverindir.
38. Ama başkaldıranların hepsi yok olacak, Kötülerin kökü kazınacak.
39. Doğruların kurtuluşu RABden gelir, Sıkıntılı günde onlara kale olur.
40. RAB onlara yardım eder, kurtarır onları, Kötülerin elinden alıp özgür kılar, Çünkü kendisine sığınırlar.
←  Psalms (37/150)  →