←  Proverbs (6/31)  →
1. Oğlum, eğer birine kefil oldunsa, Onun borcunu yüklendinse,
2. Düştünse tuzağa kendi sözlerinle, Ağzının sözleriyle yakalandınsa,
3. O kişinin eline düştün demektir. Oğlum, şunu yap ve kendini kurtar: Git, yere kapan onun önünde, Ona yalvar yakar.
4. Gözlerine uyku girmesin, Ağırlaşmasın göz kapakların.
5. Avcının elinden ceylan gibi, Kuşbazın elinden kuş gibi kurtar kendini.
6. Ey tembel kişi, git, karıncalara bak, Onların yaşamından bilgelik öğren.
7. Başkanları, önderleri ya da yöneticileri olmadığı halde,
8. Yazın erzaklarını biriktirirler, Yiyeceklerini toplarlar biçim mevsiminde.
9. Ne zamana dek yatacaksın, ey tembel kişi? Ne zaman kalkacaksın uykundan?
10. ‹‹Biraz kestireyim, biraz uyuklayayım, Ellerimi kavuşturup şöyle bir uyuyayım›› demeye kalmadan,
11. Yokluk bir haydut gibi, Yoksulluk bir akıncı gibi gelir üzerine.
12. Ağzında yalanla dolaşan kişi, Soysuz ve fesatçıdır.
13. Göz kırpar, bir sürü ayak oyunu, El kol hareketleri yapar,
14. Ahlaksız yüreğinde kötülük tasarlar, Çekişmeler yaratır durmadan.
15. Bu yüzden ansızın yıkıma uğrayacak, Birdenbire çaresizce yok olacak.
16. RABbin nefret ettiği altı şey, İğrendiği yedi şey vardır:
17. Gururlu gözler, Yalancı dil, Suçsuz kanı döken eller,
18. Düzenbaz yürek, Kötülüğe seğirten ayaklar,
19. Yalan soluyan yalancı tanık Ve kardeşler arasında çekişme yaratan kişi.
20. Oğlum, babanın buyruklarına uy, Annenin öğrettiklerinden ayrılma.
21. Bunlar sürekli yüreğinin bağı olsun, Tak onları boynuna.
22. Yolunda sana rehber olacak, Seni koruyacaklar yattığın zaman; Söyleşecekler seninle uyandığında.
23. Bu buyruklar sana çıra, Öğretilenler ışıktır. Eğitici uyarılar yaşam yolunu gösterir.
24. Seni kötü kadından, Başka birinin karısının yaltaklanan dilinden Koruyacak olan bunlardır.
25. Böyle kadınların güzelliği seni ayartmasın, Bakışları seni tutsak etmesin.
26. Çünkü fahişe yüzünden insan bir lokma ekmeğe muhtaç kalır, Başkasının karısıyla yatmak da kişinin canına mal olur. kalır›› ya da ‹‹Çünkü fahişenin ücreti ancak bir somun ekmektir››.
27. İnsan koynuna ateş alır da, Giysisi yanmaz mı?
28. Korlar üzerinde yürür de, Ayakları kavrulmaz mı?
29. Başkasının karısıyla yatan adamın durumu budur. Böyle bir ilişkiye giren cezasız kalmaz.
30. Aç hırsız karnını doyurmak için çalıyorsa, Kimse onu hor görmez.
31. Ama yakalanırsa, çaldığının yedi katını ödemek zorunda; Varını yoğunu vermek anlamına gelse bile.
32. Zina eden adam sağduyudan yoksundur. Yaptıklarıyla kendini yok eder.
33. Payına düşen dayak ve onursuzluktur, Asla kurtulamaz utançtan.
34. Çünkü kıskançlık kocanın öfkesini azdırır, Öç alırken acımasız olur.
35. Hiçbir fidye kabul etmez, Gönlünü alamazsın armağanların çokluğuyla.
←  Proverbs (6/31)  →