←  Job (9/42)  →
1. Eyüp şöyle yanıtladı:
2. ‹‹Biliyorum, gerçekten öyledir, Ama Tanrının önünde insan nasıl haklı çıkabilir?
3. Biri Onunla tartışmak istese, Binde bir bile Ona yanıt veremez.
4. Onun bilgisi derin, gücü eşsizdir, Kim Ona direndi de ayakta kaldı?
5. O dağları yerinden oynatır da, Dağlar farkına varmaz, Öfkeyle altüst eder onları.
6. Dünyayı yerinden oynatır, Direklerini titretir.
7. Güneşe buyruk verir, doğmaz güneş, Yıldızları mühürler.
8. Odur tek başına gökleri geren, Denizin dalgaları üzerinde yürüyen.
9. Büyük Ayıyı, Oryonu, Ülkeri, Güney takımyıldızlarını yaratan Odur.
10. Anlayamadığımız büyük işler, Sayısız şaşılası işler yapan Odur.
11. İşte, yanımdan geçer, Onu göremem, Geçip gider, farkına bile varmam.
12. Evet, O avını kaparsa, kim Onu durdurabilir? Kim Ona, ‹Ne yapıyorsun› diyebilir?
13. Tanrı öfkesini dizginlemez, Rahavın yardımcıları bile Onun ayağına kapanır. güçlerini simgeleyen bir deniz canavarı.
14. ‹‹Nerde kaldı ki, ben Ona yanıt vereyim, Onunla tartışmak için söz bulayım?
15. Haklı olsam da Ona yanıt veremez, Merhamet etmesi için yargıcıma yalvarırdım ancak.
16. Onu çağırsam, O da bana yanıt verseydi, Yine de inanmazdım sesime kulak verdiğine.
17. O beni kasırgayla eziyor, Nedensiz yaralarımı çoğaltıyor.
18. Soluk almama izin vermiyor, Ancak beni acıya doyuruyor.
19. Sorun güç sorunuysa, O güçlüdür! Adalet sorunuysa, kim Onu mahkemeye çağırabilir?
20. Suçsuz olsam ağzım beni suçlar, Kusursuz olsam beni suçlu çıkarır.
21. ‹‹Kusursuz olsam da kendime aldırdığım yok, Yaşamımı hor görüyorum.
22. Hepsi bir, bu yüzden diyorum ki, ‹O suçluyu da suçsuzu da yok ediyor.›
23. Kırbaç ansızın ölüm saçınca, O suçsuzların sıkıntısıyla eğlenir.
24. Dünya kötülerin eline verilmiş, Yargıçların gözünü kapayan Odur. O değilse, kimdir?
25. ‹‹Günlerim koşucudan çabuk, İyilik görmeden geçmekte.
26. Kamış sandal gibi kayıp gidiyor, Avının üstüne süzülen kartal gibi.
27. ‹Acılarımı unutayım, Üzgün çehremi değiştirip gülümseyeyim› desem,
28. Bütün dertlerimden yılarım, Çünkü beni suçsuz saymayacağını biliyorum.
29. Madem suçlanacağım, Neden boş yere uğraşayım?
30. Sabun otuyla yıkansam, Ellerimi kül suyuyla temizlesem,
31. Beni yine pisliğe batırırsın, Giysilerim bile benden tiksinir.
32. O benim gibi bir insan değil ki, Ona yanıt vereyim, Birlikte mahkemeye gideyim.
33. Keşke aramızda bir hakem olsa da, Elini ikimizin üstüne koysa!
34. Tanrı sopasını üzerimden kaldırsın, Dehşeti beni yıldırmasın.
35. O zaman konuşur, O'ndan korkmazdım, Ama bu durumda bir şey yapamam.
←  Job (9/42)  →