←  Isaiah (43/66)  →
1. Ey Yakup soyu, seni yaratan, Ey İsrail, sana biçim veren RAB şimdi şöyle diyor: ‹‹Korkma, çünkü seni kurtardım, Seni adınla çağırdım, sen benimsin.
2. Suların içinden geçerken seninle olacağım, Irmakların içinden geçerken su boyunu aşmayacak. Ateşin içinde yürürken yanmayacaksın, Alevler seni yakmayacak.
3. Çünkü senin Tanrın, İsrailin Kutsalı, Seni kurtaran RAB benim. Fidyen olarak Mısırı, Sana karşılık Kûş ve Seva diyarlarını verdim.
4. Gözümde değerli ve saygın olduğun, Seni sevdiğim için, senin yerine insanlar, Canın karşılığında halklar vereceğim.
5. Korkma, çünkü seninleyim, Soyundan olanları doğudan getireceğim, Sizleri de batıdan toplayacağım.
6. ‹‹Kuzeye, ‹Ver›, güneye, ‹Alıkoyma; Oğullarımı uzaktan, Kızlarımı dünyanın dört bucağından getir› diyeceğim.
7. ‹Yüceliğim için yaratıp biçim verdiğim, Adımla çağrılan herkesi, Evet, oluşturduğum herkesi getirin› diyeceğim.››
8. Gözleri olduğu halde kör, Kulakları olduğu halde sağır olan halkı öne getir.
9. Bütün uluslar bir araya gelsin, halklar toplansın. İçlerinden hangisi bunları bildirebilir, Olup bitenleri bize duyurabilir? Tanıklarını çağırıp haklı olduklarını kanıtlasınlar, Ötekiler de duyup, ‹‹Doğrudur›› desinler.
10. ‹‹Tanıklarım sizlersiniz›› diyor RAB, ‹‹Seçtiğim kullar sizsiniz. Öyle ki beni tanıyıp bana güvenesiniz, Benim O olduğumu anlayasınız. Benden önce bir tanrı olmadı, Benden sonra da olmayacak.
11. ‹‹Ben, yalnız ben RABbim, Benden başka kurtarıcı yoktur.
12. Ben bildirdim, ben kurtardım, ben duyurdum, Aranızdaki yabancı ilahlar değil. Tanıklarım sizsiniz›› diyor RAB, ‹‹Tanrı benim,
13. Gün gün olalı ben Oyum. Elimden kimse kurtaramaz. Ben yaparım, kim engel olabilir?››
14. Kurtarıcınız RAB, İsrailin Kutsalı diyor ki, ‹‹Uğrunuza Babil üzerine bir ordu göndereceğim. Övündükleri gemilerle kaçan bütün Kildanilere Boyun eğdireceğim.
15. Kutsalınız, İsrailin Yaratıcısı, Kralınız RAB benim.››
16. Denizde geçit, azgın sularda yol açan, Atlarla savaş arabalarını, Yiğit savaşçıları ve orduyu Yola çıkaran RAB şöyle diyor: ‹‹Onlar yattı, kalkamaz oldu, Fitil gibi bastırılıp söndürüldüler.
18. ‹‹Olup bitenlerin üzerinde durmayın, Düşünmeyin eski olayları.
19. Bakın, yeni bir şey yapıyorum! Olmaya başladı bile, farketmiyor musunuz? Çölde yol, kurak topraklarda ırmaklar yapacağım.
20. Kır hayvanları, çakallarla baykuşlar beni yüceltecek. Çünkü seçtiğim halkın içmesi için çölde su, Kurak yerlerde ırmaklar sağladım.
21. Kendim için biçim verdiğim bu halk Bana ait olan övgüleri ilan edecek.››
22. ‹‹Ne var ki, ey Yakup soyu, Yakardığın ben değildim, Benden usandın, ey İsrail.
23. Yakmalık sunu için bana davar getirmediniz, Kurbanlarınızla beni onurlandırmadınız. Sizi sunularla uğraştırmadım, Günnük isteyerek sizi usandırmadım.
24. Benim için güzel kokulu kamış satın almadınız, Doyurmadınız beni kurbanlarınızın yağıyla. Tersine, beni günahlarınızla uğraştırdınız, Suçlarınızla usandırdınız.
25. Kendi uğruna suçlarınızı silen benim, evet benim, Günahlarınızı anmaz oldum.
26. ‹‹Geçmişi bana anımsatın, hesaplaşalım, Haklı çıkmak için davanızı anlatın.
27. İlk atanız günah işledi, Sözcüleriniz bana başkaldırdı.
28. Bu yüzden tapınak görevlilerini bayağılaştırdım; Yakup soyunu bütünüyle yıkıma, İsrail'i rezilliğe mahkûm ettim.››
←  Isaiah (43/66)  →