← Ecclesiastes (12/12) |
1. | Bu yüzden zor günler gelmeden, ‹‹Zevk almıyorum›› diyeceğin yıllar yaklaşmadan, Güneş, ışık, ay ve yıldızlar kararmadan Ve yağmurdan sonra bulutlar geri dönmeden, Gençlik günlerinde seni yaratanı anımsa. |
3. | O gün, evi bekleyenler titreyecek, Güçlüler eğilecek, Öğütücüler azaldığı için duracak, Pencereden bakanlar kararacak. |
4. | Değirmen sesi yavaşlayınca, Sokağa açılan çift kapı kapanacak, İnsanlar kuş sesiyle uyanacak, Ama şarkıların sesini duyamayacaklar. |
5. | Dahası yüksek yerden, Sokaktaki tehlikelerden korkacaklar; Badem ağacı çiçek açacak, Çekirge ağırlaşacak, Tutku zayıflayacak. Çünkü insan sonsuzluk evine gidecek, Yas tutanlar sokakta dolaşacak. kuş gibi yükselecek››. |
6. | Gümüş tel kopmadan, Altın tas kırılmadan, Testi çeşmede parçalanmadan, Kuyu makarası kırılmadan, |
7. | Toprak geldiği yere dönmeden, Ruh onu veren Tanrıya dönmeden, Seni yaratanı anımsa. |
8. | ‹‹Her şey boş›› diyor Vaiz, ‹‹Bomboş!›› |
9. | Vaiz yalnız bilge değildi, bildiklerini halka da öğretiyordu. Hesap etti, araştırdı ve birçok özdeyişi düzene soktu. |
10. | Güzel sözler bulmaya çalıştı. Yazdıkları gerçek ve doğrudur. |
11. | Bilgelerin sözleri üvendire gibidir, derledikleri özdeyişlerse, iyi çakılan çivi gibi; bir tek Çoban tarafından verilmişler. |
12. | Bunların dışındakilerden sakın, evladım. Çok kitap yazmanın sonu yoktur, fazla araştırma da bedeni yıpratır. |
13. | Her şey duyuldu, sonuç şu: Tanrıya saygı göster, buyruklarını yerine getir, Çünkü her insanın görevi budur. |
14. | Tanrı her işi, her gizli şeyi yargılayacaktır, İster iyi ister kötü olsun. |
← Ecclesiastes (12/12) |