← Psalms (140/150) → |
1. | Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy. |
2. | Wyrwij mię, Panie! od człowieka złego, od męża okrutnego strzeż mię; |
3. | Którzy myślą złe rzeczy w sercu , a na każdy dzień zbierają się na wojnę. |
4. | Zaostrzają język swój, jako wąż; jad żmij pod wargami ich. Sela. |
5. | Zachowaj mię, Panie! od rąk bezbożnika; od męża okrutnego strzeż mię, którzy myślili podwrócić nogi moje. |
6. | Hardzi na mię zastawili sidło, i powrozy; rozciągnęli sieci przy ścieszce, a sidła swe zastawili na mię. Sela. |
7. | Rzekłem Panu: Tyś jest Bóg mój! wysłuchajże, Panie! głos modlitw moich. |
8. | O Panie, Panie mocy zbawienia mego, który przykrywasz głowę moję w dzień bitwy! |
9. | Nie dawaj, Panie! bezbożnemu czego żąda; ani myśli jego złej góry nie dawaj, żeby się nie podniósł. Sela. |
10. | A wodza tych, którzy mię obstąpili, nieprawość warg ich niech ich okryje. |
11. | Niech na nich spadną węgle rozpalone; do ognia niech wrzuceni będą, i do dołów głębokich, skądby nie powstali. |
12. | Potwarca nie będzie utwierdzony na ziemi, a mąż okrutny złością ułowiony będąc upadnie. |
13. | Wiem, że Pan uczyni sąd utrapionemu, i pomstę nędznych. A tak sprawiedliwi będą wysławiać imię twoje, a szczerzy będą mieszkać przed obliczem twojem. |
← Psalms (140/150) → |