← Proverbs (23/31) → |
1. | Gdy siądziesz, abyś jadł z panem, uważaj pilnie, kto jest przed tobą; |
2. | Inaczej wraziłbyś nóż w gardło swoje, jeźlibyś był chciwy pokarmu. |
3. | Nie pragnij łakoci jego ; bo są pokarmem obłudnym. |
4. | Nie staraj się, abyś się zbogacił; owszem, zaniechaj opatrzności twojej. |
5. | I miałżebyś obrócić oczy twoje na bogactwo, które prędko niszczeje? bo sobie uczyni skrzydła podobne orlim, i uleci do nieba. |
6. | Nie jedz chleba człowieka zazdrosnego, a nie żądaj łakoci jego. |
7. | Albowiem jako on ciebie waży w myśli swej, tak ty waż pokarm jego. Mówić: Jedz i pij, ale serce jego nie jest z tobą. |
8. | Sztuczkę twoję, którąś zjadł, zwrócisz, a utracisz wdzięczne słowa twoje. |
9. | Przed głupim nie mów; albowiem wzgardzi roztropnością powieści twoich. |
10. | Nie przenoś granicy starej, a na rolę sierotek nie wchodź. |
11. | Bo obrońca ich możny; onci się podejmuje sprawy ich przeciwko tobie. |
12. | Obróć do nauki serce twoje, a uszy twoje do powieści umiejętności. |
13. | Nie odejmuj od młodego karności; bo jeźli go ubijesz rózgą, nie umrze. |
14. | Ty go bij rózgą, a duszę jego z piekła wyrwiesz. |
15. | Synu mój! będzieli mądre serce twoje, będzie się weseliło serce moje, serce moje we mnie; |
16. | I rozweselą się nerki moje, gdy będą mówiły wargi twoje, co jest prawego. |
17. | Niech nie zajrzy serce twoje grzesznikom; ale raczej chodż w bojańni Pańskiej na każdy dzień; |
18. | Bo iż jest zapłata, przeto nadzieja twoja nie będzie wykorzeniona. |
19. | Słuchaj, synu mój! a bądź mądry, i nawiedź na drogę serce twoje. |
20. | Nie bywaj między pijanicami wina, ani między żarłokami mięsa; |
21. | Boć pijanica i żarłok zubożeje, a ospały w łatach chodzić będzie. |
22. | Słuchaj ojca twego, który cię spłodził, a nie pogardzaj matką twoją, gdy się zstarzeje. |
23. | Kupuj prawdę, a nie sprzedawaj jej; kupuj mądrość, umiejętność i rozum. |
24. | Bardzo się raduje ojciec sprawiedliwego, a kto spłodził mądrego, weseli się z niego. |
25. | Niech się tedy weseli ojciec twój, i matka twoja; i niech się rozraduje rodzicielka twoja. |
26. | Synu mój! daj mi serce twoje, a oczy twoje niechaj strzegą dróg moich. |
27. | Bo nierządnica jest dół głęboki, a cudza żona jest studnia ciasna. |
28. | Ona też jako zbojca zasadzki czyni, a zuchwalców między ludźmi rozmnaża. |
29. | Komu biada? Komu niestety? Komu zwady? Komu krzyk? Komu rany daremne? Komu zapalenie oczów? |
30. | Tym, którzy siadają na winie; tym, którzy chodzą, szukając przyprawnego wina. |
31. | Nie zapatruj się na wino, gdy się rumieni, i gdy wydaje w kubku łunę swoję, a prosto wyskakuje. |
32. | Bo na koniec jako wąż ukąsi, a jako żmija uszczknie; |
33. | Oczy twoje patrzyć będą na cudze żony, a serce twe będzie mówiło przewrotności; |
34. | I będziesz jako ten, który leży w pośród morza, a jako ten, który śpi na wierzchu masztu; |
35. | Rzeczesz:Ubito mię, a nie stękałem, potłuczono mię, a nie czułem. Gdy się ocucę, udam się zaś do tego. |
← Proverbs (23/31) → |