←  Proverbs (2/31)  →

---

1.

Synu mój! jeźli przyjmiesz słowa moje, a przykazanie moje zachowasz u siebie;

2.

Nadstawiszli mądrości ucha twego, i nakłoniszli serca twego do roztropności;

3.

Owszem, jeźli na rozum zawołasz, a roztropności wezwieszli głosem swoim;

4.

Jeźli jej szukać będziesz jako srebra, a jako skarbów skrytych pilnie szukać będziesz:

5.

Tedy zrozumiesz bojaźń Pańską, a znajomość Bożą znajdziesz.

6.

Albowiem Pan daje mądrość, z ust jego pochodzi umiejętność i roztropność.

7.

On zachowuje uprzejmym prawdziwą mądrość; on jest tarczą chodzącym w szczerości,

8.

Aby strzegli ścieżek sądu; on drogi świętych swoich strzeże.

9.

Tedy wyrozumiesz sprawiedliwość, i sąd, i prawość, i wszelką ścieszkę dobrą.

10.

Gdy wnijdzie mądrośu w serce twoje, a umiejętność duszy twojej wdzięczna będzie:

11.

Tedy cię ostrożność strzedz będzie, a opatrzność zachowa cię.

12.

Wyrywając cię od drogi złej, i od człowieka mówiącego przewrotności;

13.

Od tych, którzy opuszczają ścieszki proste, udawając się drogami ciemnemi;

14.

Którzy się radują, gdy czynią złe, a weselą się w złośliwych przewrotnościach;

15.

Których ścieszki są krzywe, a sami są przewrotnymi na drogach swoich;

16.

Wyrywając cię od niewiasty postronnej i obcej, która pochlebia łagodnemi słowy;

17.

Która opuszcza wodza młodości swojej, a przymierza Boga swojego zapomina.

18.

Bo się nachyla ku śmierci dom jej, a do umarłych ścieszki jej.

19.

Wszyscy, którzy do niej wchodzą, nie wracają się, ani trafiają na ścieszkę żywota.

20.

A przetoż będziesz chodził drogą dobrych, a ścieżek sprawiedliwych będziesz przestrzegał.

21.

Albowiem cnotliwi będą mieszkali na ziemi, a szczerzy trwać będą na niej;

22.

Ale niepobożni z ziemi wykorzenieni będą, a przewrotni będą z niej wygładzeni.

---

←  Proverbs (2/31)  →