| ← Zechariah 7/14 → |
| و در سال چهارم داریوش پادشاه واقع شد كه كلام خداوند در روز چهارم ماه نهم كه ماه كِسَلُو باشد بر زكریا نازل شد. | .1 |
| و اهل بیت‌ئیل یعنی شَراصَرْ و رَجِمْ مَلَك و كسان ایشان فرستاده بودند تا از خداوند مسألت نمایند. | .2 |
| و به كاهنانی كه در خانه یهوه صبایوت بودند و به انبیا تكلّم نموده، گفتند: «آیا در ماه پنجم می‌باید كه من گریه كنم و زهد ورزم چنانكه در این سالها كردم؟» | .3 |
| پس كلام یهوه صبایوت به من نازل شده، گفت: | .4 |
| «تمامی قوم زمین و كاهنان را خطاب كرده، بگو: چون در این هفتاد سال در ماه پنجم و ماه هفتم روزه داشتید و نوحه‌گری نمودید، آیا برای من هرگز روزه می‌داشتید؟ | .5 |
| و چون می‌خورید و چون می‌نوشید، آیا به جهت خود نمی‌خورید و برای خود نمی‌نوشید؟ | .6 |
| آیا كلامی را كه خداوند به واسطه انبیای سلف ندا كرد، هنگامی كه اورشلیم مسكون و امن می‌بود و شهرهای مجاورش و جنوب و هامون مسكون می‌بود (نمی‌دانید)؟» | .7 |
| و كلام خداوند بر زَكَریا نازل شده، گفت: | .8 |
| «یهوه صبایوت امر فرموده، چنین می‌گوید: براستی داوری نمایید و با یكدیگر احسان و لطف معمول دارید. | .9 |
| و بر بیوه زنان و یتیمان و غریبان و فقیران ظلم منمایید و در دلهای خود بریكدیگر بدی میندیشید. | .10 |
| امّا ایشان از گوش گرفتن ابا نمودند و سركشی كرده، گوشهای خود را از شنیدن سنگین ساختند. | .11 |
| بلكه دلهای خویش را (مثل) الماس سخت نمودند تا شریعت و كلامی را كه یهوه صبایوت به روح خود به واسطه انبیای سلف فرستاده بود نشنوند، بنابراین خشم عظیمی از جانب یهوه صبایوت صادر شد. | .12 |
| پس واقع خواهد شد چنانكه او ندا كرد و ایشان نشنیدند، همچنان یهوه صبایوت می‌گوید ایشان فریاد خواهند برآورد و من نخواهم شنید. | .13 |
| و ایشان را بر روی تمامی امّت‌هایی كه نشناخته بودند، به گردباد پراكنده خواهم ساخت و زمین در عقب ایشان چنان ویران خواهد شد كه كسی در آن عبور و تردّد نخواهد كرد. پس زمین مرغوب را ویران ساخته‌اند.» | .14 |
| ← Zechariah 7/14 → |