←  Psalms 147/150   →
هلّلویاه، زیرا خدای ما را سراییدننیکو است و دلپسند، و تسبیح خواندن شایسته است! .1
خداوند اورشلیم را بنا می‌کند و پراکندگان اسرائیل را جمع می‌نماید. .2
شکسته دلان را شفا می‌دهد و جراحتهای ایشان را می‌بندد. .3
عدد ستارگان را می‌شمارد و جمیع آنها را به نام می‌خواند. .4
خداوند ما بزرگ است و قوّت او عظیم و حکمت وی غیرمتناهی. .5
خداوند مسکینان را برمیافرازد و شریران را به زمین می‌اندازد. .6
خداوند را با تشکّر بسرایید. خدای ما را با بربط سرود بخوانید. .7
که آسمانها را با ابرها می‌پوشاند و باران را برای زمین مهیّا می‌نماید و گیاه را بر کوه‌ها می‌رویاند. .8
که بهایم را آذوقه می‌دهد و بچّه‌های غراب را که او را می‌خوانند. .9
در قوّت اسب رغبت ندارد، و از ساقهای انسان راضی نمی‌باشد. .10
رضامندی خداوند از ترسندگان وی است و از آنانیکه به رحمت وی امیدوارند. .11
ای اورشلیم، خداوند را تسبیح بخوان. ای صهیون، خدای خود را حمد بگو. .12
زیرا که پشت بندهٔ‌ای دروازه‌هایت را مستحکم کرده و فرزندانت را در اندرونت مبارک فرموده است. .13
که حدود تو را سلامتی می‌دهد و تو را از مغز گندم سیر می‌گرداند. .14
که کلام خود را بر زمین فرستاده است و قول او به زودی هر چه تمامتر می‌دود. .15
که برف را مثل پشم می‌باراند، و ژاله را مثل خاکستر می‌پاشد. .16
که تگرگ خود را در قطعه‌ها می‌اندازد؛ و کیست که پیش سرمای او تواند ایستاد؟ .17
کلام خود را می‌فرستد و آنها را می‌گدازد. باد خویش را میوزاند، پس آبها جاری می‌شود. .18
کلام خود را به یعقوب بیان کرده، و فرایض و داوریهای خویش را به اسرائیل. .19
با هیچ امّتی چنین نکرده است و داوریهای او را ندانسته‌اند. هلّلویاه! .20
←  Psalms 147/150   →