←  Psalms 132/150   →
[سرود درجات] ای خداوند برای داود به یاد آور،همهٔ مذلّتهای او را. .1
چگونه برای خداوند قسم خورد و برای قادر مطلق یعقوب نذر نمود .2
که به خیمهٔٔ خانهٔ خود هرگز داخل نخواهم شد، و بر بستر تختخواب خود برنخواهم آمد، .3
خواب به چشمان خود نخواهم داد و نه پینکی به مژگان خویش، .4
تا مکانی برای خداوند پیدا کنم و مسکنی برای قادر مطلق یعقوب. .5
اینک، ذکر آن را در افراته شنیدیم و آن را در صحرای یعاریم یافتیم. .6
به مسکنهای او داخل شویم و نزد قدمگاه وی پرستش نماییم. .7
ای خداوند به آرامگاه خود برخیز و بیا، تو و تابوت قوّت تو. .8
کاهنانِ تو به عدالت ملبّس شوند و مقّدسانت ترنّم نمایند. .9
به خاطر بندهٔ خود داود، روی مسیح خود را برمگردان. .10
خداوند برای داود به راستی قسم خورد و از آن برنخواهد گشت که از ثمرهٔ صُلب تو بر تخت تو خواهم گذاشت. .11
اگر پسران تو عهد مرا نگاه دارند و شهاداتم را که بدیشان می‌آموزم، پسران ایشان نیز بر کرسی تو تا به ابد خواهند نشست. .12
زیرا که خداوند صهیون را برگزیده است و آن را برای مسکن خویش مرغوب فرموده. .13
این است آرامگاه من تا ابدالآباد. اینجا ساکن خواهم بود زیرا در این رغبت دارم. .14
آذوقه آن را هرآینه برکت خواهم داد و فقیرانش را به نان سیر خواهم ساخت، .15
و کاهنانش را به نجات ملبّس خواهم ساخت و مقدّسانش هرآینه ترنّم خواهند نمود. .16
در آنجا شاخ داود را خواهم رویانید و چراغی برای مسیح خود آماده خواهم ساخت. .17
دشمنان او را به خجالت ملبّس خواهم ساخت و تاج او بر وی شکوفه خواهد آورد. .18
←  Psalms 132/150   →