| ← Leviticus 23/27 → |
| و خداوند موسی را خطاب كرده، گفت: | .1 |
| «بنی‌اسرائیل را خطاب كرده، به ایشان بگو: موسمهای خداوند كه آنها را محفلهای مقدس خواهید خواند، اینها موسمهای من می‌باشند. | .2 |
| « شش روز كار كرده شود و در روز هفتم سَبَّت آرامی و محفل مقدس باشد. هیچ كار مكنید. آن در همۀ مسكنهای شما سَبَّت برای خداوند است. | .3 |
| « اینها موسمهای خداوند و محفلهای مقدس می‌باشد، كه آنها را در وقتهای آنها اعلان باید كرد. | .4 |
| در ماه اول، در روز چهاردهم ماه بین‌العصرین، فصح خداوند است. | .5 |
| و در روز پانزدهم این ماه عید فطیر برای خداوند است، هفت روز فطیر بخورید. | .6 |
| در روز اول محفل مقدس برای شما باشد، هیچ كار از شغل مكنید. | .7 |
| هفت روز هدیۀ آتشین برای خداوند بگذرانید، و در روز هفتم، محفل مقدس باشد؛ هیچ كار از شغل مكنید.« | .8 |
| و خداوند موسی را خطاب كرده، گفت: | .9 |
| «بنی‌اسرائیل را خطاب كرده، به ایشان بگو: چون به زمینی كه من به شما می‌دهم داخل شوید، و محصول آن را درو كنید، آنگاه بافۀ نوبر خود رانزد كاهن بیاورید. | .10 |
| و بافه را به حضور خداوند بجنباند تا شما مقبول شوید، در فردای بعد از سَبَّت كاهن آن را بجنباند. | .11 |
| و در روزی كه شما بافه را می‌جنبانید، برۀ یك سالۀ بی‌عیب برای قربانی سوختنی به حضور خداوند بگذرانید. | .12 |
| و هدیۀ آردی آن دو عشر آرد نرم سرشته شده به روغن خواهد بود، تا هدیۀ آتشین و عطر خوشبو برای خداوند باشد، و هدیۀ ریختنی آن چهار یك هین شراب خواهد بود. | .13 |
| و نان و خوشه‌های برشته شده و خوشه‌های تازه مخورید، تا همان روزی كه قربانی خدای خود را بگذرانید. این برای پشتهای شما در همۀ مسكنهای شما فریضه‌ای ابدی خواهد بود. | .14 |
| و از فردای آن سَبَّت، از روزی كه بافۀ جنبانیدنی را آورده باشید، برای خود بشمارید تا هفت هفته تمام بشود. | .15 |
| تا فردای بعد از سَبَّت هفتم، پنجاه روز بشمارید، و هدیۀ آردی تازه برای خداوند بگذرانید. | .16 |
| از مسكنهای خود دو نان جنبانیدنی از دو عشر بیاورید از آرد نرم باشد، و با خمیر مایه پخته شود تا نوبر برای خداوند باشد. | .17 |
| و همراه نان، هفت برۀ یك سالۀ بی‌عیب و یك گوساله و دو قوچ، و آنها با هدیۀ آردی و هدیۀ ریختنی آنها قربانی سوختنی برای خداوند خواهدبود، و هدیۀ آتشین و عطر خوشبو برای خداوند . | .18 |
| و یك بز نر برای قربانی گناه، و دو برۀ نر یك ساله برای ذبیحۀ سلامتی بگذرانید. | .19 |
| و كاهن آنها را با نان نوبر بجهت هدیۀ جنبانیدنی به حضور خداوند با آن دو بره بجنباند، تا برای خداوند بجهت كاهن مقدس باشد. | .20 |
| و در همان روز منادی كنید كه برای شما محفل مقدس باشد؛ و هیچ كار از شغل مكنید. در همۀ مسكنهای شما بر پشتهای شما فریضۀ ابدی باشد. | .21 |
| و چون محصول زمین خود را درو كنید، گوشه‌های مزرعۀ خود را تماماً درو مكن، و حصاد خود را خوشه‌چینی منما، آنها را برای فقیر و غریب بگذار. من یهوه خدای شما هستم.« | .22 |
| و خداوند موسی را خطاب كرده، گفت: | .23 |
| «بنی‌اسرائیل را خطاب كرده، بگو: در ماه هفتم در روز اول ماه، آرامی سَبَّت برای شما خواهد بود، یعنی یادگاری نواختن كَرِنّاها و محفل مقدس. | .24 |
| هیچ كار از شغل مكنید و هدیۀ آتشین برای خداوند بگذرانید.« | .25 |
| و خداوند موسی را خطاب كرده، گفت: | .26 |
| «در دهم این ماهِ هفتم، روز كفاره است. این برای شما محفل مقدس باشد. جانهای خود را ذلیل سازید، و هدیۀ آتشین برای خداوند بگذرانید. | .27 |
| و در همان روز هیچ كار مكنید، زیراكه روز كفاره است تا برای شما به حضور یهوه خدای شما كفاره بشود. | .28 |
| و هر كسی كه در همان روز خود را ذلیل نسازد، از قوم خود منقطع خواهد شد. | .29 |
| و هر كسی كه در همان روز هرگونه كاری بكند، آن شخص را از میان قوم او منقطع خواهم ساخت. | .30 |
| هیچ كار مكنید. برای پشتهای شما در همۀ مسكنهای شما فریضه‌ای‌ابدی است. | .31 |
| این برای شما سَبَّت آرامی خواهدبود، پس جانهای خود را ذلیل سازید، در شام روز نهم، از شام تا شام، سَبَّت خود را نگاه دارید.« | .32 |
| و خداوند موسی را خطاب كرده، گفت: | .33 |
| «بنی‌اسرائیل را خطاب كرده، بگو: در روز پانزدهم این ماه هفتم، عید خیمه‌ها، هفت روز برای خداوند خواهد بود. | .34 |
| در روز اول، محفل مقدس باشد؛ هیچ كار از شغل مكنید. | .35 |
| هفت روز هدیۀ آتشین برای خداوند بگذرانید، و در روز هشتم جشن مقدس برای شما باشد، و هدیۀ آتشین برای خداوند بگذرانید. این تكمیل عید است؛ هیچ كار از شغل مكنید. | .36 |
| این موسمهای خداوند است كه در آنها محفلهای مقدس را اعلان بكنید تا هدیۀ آتشین برای خداوند بگذرانید، یعنی قربانی سوختنی و هدیۀ آردی و ذبیحه و هدایای ریختنی. مال هر روز را در روزش، | .37 |
| سوای سَبَّت‌های خداوند و سوای عطایای خود و سوای جمیع نذرهای خود و سوای همۀ نوافل خود كه برای خداوند می‌دهید. | .38 |
| در روز پانزدهم ماه هفتم چون شما محصول زمین را جمع كرده باشید، عید خداوند را هفت روز نگاه دارید، در روز اول، آرامی سَبَّت خواهد بود، و در روز هشتم آرامی سَبَّت. | .39 |
| و در روز اول میوۀ درختان نیكو برای خود بگیرید، و شاخه‌های خرما و شاخه‌های درختان پربرگ، و بیدهای نهر، و به حضور یهوه خدای خود هفت روز شادی نمایید. | .40 |
| و آن را هر سال هفت روزبرای خداوند عید نگاه دارید، برای پشتهای شما فریضه‌ای ابدی است كه در ماه هفتم آن را عید نگاه دارید. | .41 |
| هفت روز در خیمه‌ها ساكن باشید؛ همۀ متوطنان در اسرائیل در خیمه‌ها ساكن شوند. | .42 |
| تا طبقات شما بدانند كه من بنی‌اسرائیل را وقتی كه ایشان را از زمین مصر بیرون آوردم در خیمه‌ها ساكن گردانیدم. من یهوه خدای شما هستم. « | .43 |
| پس موسی بنی‌اسرائیل را از موسمهای خداوند خبر داد. | .44 |
| ← Leviticus 23/27 → |