| ← Judges 3/21 → |
| پس اینانند طوایفی كه خداوند واگذاشت تا به واسطۀ آنها اسرائیل را بیازماید، یعنی جمیع آنانی كه همۀ جنگهای كنعان را ندانسته بودند، | .1 |
| تا طبقات بنی‌اسرائیل دانشمند شوند و جنگ را به ایشان تعلیم دهد، یعنی آنانی كه آن را پیشتر به هیچ وجه نمی‌دانستند. | .2 |
| پنج سردار فلسطینیان و جمیع كنعانیان و صیدونیان و حِوّیان كه در كوهستان لبنان از كوه بَعْل حَرْمون تا مدخل حمات ساكن بودند. | .3 |
| و اینها برای آزمایش بنی‌اسرائیل بودند، تا معلوم شود كه آیا احكام خداوند را كه به واسطۀ موسی به پدران ایشان امر فرموده بود، اطاعت خواهند كرد یا نه. | .4 |
| پس بنی‌اسرائیل در میان كنعانیان و حتیان و اموریان و فَرِزّیان و حویان و یبوسیان ساكن می‌بودند. | .5 |
| دختران ایشان را برای خود به زنی می‌گرفتند، و دختران خود را به پسران ایشان می‌دادند، و خدایان آنها را عبادت می‌نمودند. | .6 |
| و بنی‌اسرائیل آنچه در نظر خداوند ناپسند بود، كردند، و یهوه خدای خود را فراموش نموده، بعلها و بتها را عبادت كردند. | .7 |
| و غضب خداوند بر اسرائیل افروخته شده، ایشان را به دست كوشان رِشْعَتایم، پادشاه ارام نهرین، فروخت، و بنی‌اسرائیل كوشان رِشْعَتایم را هشت سال بندگی كردند. | .8 |
| و چون بنی‌اسرائیل نزد خداوند فریاد كردند، خداوند برای بنی‌اسرائیل نجات‌دهنده‌ای یعنی عُتْنَئیل بن‌قناز برادر كوچك كالیب را برپا داشت، و او ایشان را نجات داد. | .9 |
| و روح خداوند بر او نازل شد، پس بنی‌اسرائیل را داوری كرد، و برای جنگ بیرون رفت، و خداوند كوشان رِشْعَتایم، پادشاه ارام را به دست او تسلیم‌كرد، و دستش بر كوشان رِشْعَتایم مستولی گشت. | .10 |
| و زمین چهل سال آرامی یافت. پس عتنئیل بن‌قناز مرد. | .11 |
| و بنی‌اسرائیل بار دیگر در نظر خداوند بدی كردند، و خداوند عجلون، پادشاه موآب را بر اسرائیل مستولی ساخت، زیرا كه در نظر خداوند شرارت ورزیده بودند. | .12 |
| و او بنی‌عَمّون و عَمالیق را نزد خود جمع كرده، آمد، و بنی‌اسرائیل را شكست داد، و ایشان شهر نخلستان را گرفتند. | .13 |
| و بنی‌اسرائیل عَجلون، پادشاه موآب را هجده سال بندگی كردند. | .14 |
| و چون بنی‌اسرائیل نزد خداوند فریاد برآوردند، خداوند برای ایشان نجات‌دهنده‌ای یعنی ایهود بن‌جیرای بنیامینی را كه مرد چپ‌دستی بود، برپا داشت، و بنی‌اسرائیل به دست او برای عجلون، پادشاه موآب، ارمغانی فرستادند. | .15 |
| و اِیهود خنجر دودمی كه طولش یك ذراع بود، برای خود ساخت و آن را در زیرِ جامه بر ران راست خود بست. | .16 |
| و ارمغان را نزد عجلون، پادشاه موآب عرضه داشت. و عجلون مرد بسیار فربهی بود. | .17 |
| و چون از عرضه‌داشتن ارمغان فارغ شد، آنانی را كه ارمغان را آورده بودند، روانه نمود. | .18 |
| و خودش از معدنهای سنگ كه نزد جلجال بود، برگشته، گفت: «ای پادشاه سخنی مخفی برای تو دارم.» گفت: «ساكت باش.» و جمیع حاضران از پیش او بیرون رفتند. | .19 |
| و ایهود نزد وی داخل شد و او بتنهایی در بالاخانۀ تابستانی خود می‌نشست. ایهود گفت: «كلامی از خدا برای تو دارم.» پس از كرسی خود برخاست. | .20 |
| و ایهود دست چپ خود را درازكرده، خنجر را از ران راست خویش كشید و آن را در شكمش فرو برد. | .21 |
| و دستۀ آن با تیغه‌اش نیز فرو رفت و پیه، تیغه را پوشانید زیرا كه خنجر را از شكمش بیرون نكشید و به فضلات رسید. | .22 |
| و ایهود به دهلیز بیرون رفته، درهای بالاخانه را بر وی بسته، قفل كرد. | .23 |
| و چون او رفته بود، نوكرانش آمده، دیدند كه اینك درهای بالاخانه قفل است. گفتند، یقیناً پایهای خود را در غرفۀ تابستانی می‌پوشاند. | .24 |
| و انتظار كشیدند تا خجل شدند، و چون او درهای بالاخانه را نگشود پس كلید را گرفته، آن را باز كردند، و اینك آقای ایشان بر زمین مرده افتاده بود. | .25 |
| و چون ایشان معطل می‌شدند، اِیهود به در رفت و از معدنهای سنگ گذشته، به سِعیرَت به سلامت رسید. | .26 |
| و چون داخل آنجا شد، كَرِنّا را در كوهستان افرایم نواخت و بنی‌اسرائیل همراهش از كوه به زیر آمدند، و او پیش روی ایشان بود. | .27 |
| و به ایشان گفت: «از عقب من بیایید زیرا خداوند ، موآبیان، دشمنان شما را به دست شما تسلیم كرده است.» پس از عقب او فرود شده، معبرهای اُرْدُنّ را پیش روی موآبیان گرفتند، و نگذاشتند كه احدی عبور كند. | .28 |
| و در آن وقت به قدر ده‌هزار نفر از موآبیان را، یعنی هر زورآور و مرد جنگی را كشتند و كسی رهایی نیافت. | .29 |
| و در آن روز موآبیان زیر دست اسرائیل ذلیل شدند، و زمین هشتاد سال آرامی یافت. | .30 |
| و بعد از او شَمْجَر بن عَنات بود كه ششصد نفر از فلسطینیان را با چوب گاورانی كشت، و او نیز اسرائیل را نجات داد. | .31 |
| ← Judges 3/21 → |