| ← Job 35/42 → |
| و الِیهو باز متكلّم شده، گفت: | .1 |
| «آیا این را انصاف می‌شماری كه گفتی من از خدا عادل‌تر هستم؟ | .2 |
| زیرا گفته‌ای برای تو چه فایده خواهد شد، و به چه چیز بیشتر از گناهم منفعت خواهم یافت. | .3 |
| من تو را جواب می‌گویم و رفقایت را با تو. | .4 |
| به سوی آسمانها نظر كن و ببین و افلاك را ملاحظه نما كه از تو بلندترند. | .5 |
| اگر گناه كردی به او چه رسانیدی؟ و اگر تقصیرهای تو بسیار شد برای وی چه كردی؟ | .6 |
| اگر بی‌گناه شدی به او چه بخشیدی؟ و یا از دست تو چه چیز را گرفته است؟ | .7 |
| شرارت تو به مردی چون تو (ضرر می‌رساند) و عدالت تو به بنی‌آدم (فایده می‌رساند). | .8 |
| از كثرت ظلمها فریاد برمی‌آورند و از دست زورآوران استغاثه می‌كنند، | .9 |
| و كسی نمی‌گوید كه خدای آفریننده من كجا است كه شبانگاه سرودها می‌بخشد | .10 |
| و ما را از بهایم زمین تعلیم می‌دهد، و از پرندگان آسمان حكمت می‌بخشد. | .11 |
| پس به سبب تكبّر شریران فریاد می‌كنند امّا او اجابت نمی‌نماید، | .12 |
| زیرا خدا بطالت را نمی‌شنود و قادر مطلق برآن ملاحظه نمی‌فرماید. | .13 |
| هرچند می‌گویی كه او را نمی‌بینم، لیكن دعوی در حضور وی است. پس منتظر او باش. | .14 |
| و امّا الا´ن از این سبب كه در غضب خویش مطالبه نمی‌كند و به كثرت گناه اعتنا نمی‌نماید، | .15 |
| از این جهت ایوب دهان خود را به بطالت می‌گشاید و بدون معرفت سخنان بسیار می‌گوید.» | .16 |
| ← Job 35/42 → |