| ← Job 24/42 → |
| « چونكه زمانها از قادرمطلق مخفی نیست. پس چرا عارفان او ایام او را ملاحظه نمی‌كنند؟ | .1 |
| بعضی هستند كه حدود را منتقل می‌سازند و گله‌ها را غصب نموده، می‌چرانند. | .2 |
| الاغهای یتیمان را می‌رانند و گاو بیوه زنان را به گرو می‌گیرند. | .3 |
| فقیران را از راه منحرف می‌سازند، و مسكینان زمین جمیعاً خویشتن را پنهان می‌كنند. | .4 |
| اینك مثل خر وحشی به جهت كار خود به بیابان بیرون رفته، خوراك خود را می‌جویند و صحرا به ایشان نان برای فرزندان ایشان می‌رساند. | .5 |
| علوفه خود را در صحرا درو می‌كنند و تاكستان شریران را خوشه‌چینی می‌نمایند. | .6 |
| برهنه و بی‌لباس شب را به سر می‌برند و در سرما پوششی ندارند. | .7 |
| از باران كوهها تر می‌شوند و از عدم پناهگاه، صخره‌ها را در بغل می‌گیرند | .8 |
| و كسانی هستند كه یتیم را از پستان می‌ربایند و از فقیر گرو می‌گیرند. | .9 |
| پس ایشان بی‌لباس و برهنه راه می‌روند و بافه‌ها را برمی‌دارند و گرسنه می‌مانند. | .10 |
| در دروازه‌های آنها روغن می‌گیرند و چَرخُشت آنها را پایمال می‌كنند و تشنه می‌مانند. | .11 |
| از شهرآباد، نعره می‌زنند و جان مظلومان استغاثه می‌كند. امّا خدا حماقت آنها را به نظر نمی‌آورد. | .12 |
| «و دیگرانند كه از نور متمرّدند و راه آن را نمی‌دانند، و در طریق‌هایش سلوك نمی‌نمایند. | .13 |
| قاتل در صبح برمی‌خیزد و فقیر و مسكین را می‌كشد. و در شب مثل دزد می‌شود. | .14 |
| چشم زناكار نیز برای شام انتظار می‌كشد و می‌گوید كه چشمی مرا نخواهد دید، و بر روی خود پرده می‌كشد. | .15 |
| در تاریكی به خانه‌ها نقب می‌زنند و در روز، خویشتن را پنهان می‌كنند و روشنایی را نمی‌دانند، | .16 |
| زیرا صبح برای جمیع ایشان مثل سایه موت است، چونكه ترسهای سایه موت را می‌دانند. | .17 |
| آنها بر روی آبها سبك‌اند و نصیب ایشان بر زمین ملعون است، و به راه تاكستان مراجعت نمی‌كنند. | .18 |
| چنانكه خشكی و گرمی آب برف را نابود می‌سازد، همچنین هاویه خطاكاران را. | .19 |
| رحم (مادرش) او را فراموش می‌نماید و كِرم، او را نوش می‌كند. و دیگر مذكور نخواهد شد، و شرارت مثل درخت بریده خواهد شد. | .20 |
| زن عاقر را كه نمی‌زاید می‌بلعد و به زن بیوه احسان نمی‌نماید، | .21 |
| و امّا خدا جبّاران را به قوّت خود محفوظ می‌دارد. برمی‌خیزند اگرچه امید زندگی ندارند، | .22 |
| ایشان را اطمینان می‌بخشد و بر آن تكیه می‌نمایند، امّا چشمان او بر راههای ایشان است. | .23 |
| اندك زمانی بلند می‌شوند، پس نیست می‌گردند و پست شده، مثل سایرین برده می‌شوند و مثل سر سنبله‌ها بریده می‌گردند. | .24 |
| و اگر چنین نیست پس كیست كه مرا تكذیب نماید و كلام مرا ناچیز گرداند؟» | .25 |
| ← Job 24/42 → |