| ← Haggai 2/2 |
| در روز بیست و یكمِ ماه هفتم، كلام خداوند بواسطه حَجَّی نبی نازل شده، گفت: | .1 |
| زَرُبابِل بن شَأَلْتَیئیل والی یهودا و یهُوْشع بن یهْوصادق رئیس كَهَنَه، و بقیه قوم را خطاب كرده، بگو: | .2 |
| كیست در میان شما كه باقی مانده و این خانه را در جلال نخستینش دیده باشد؟ پس‌الا´ن در نظر شما چگونه می‌نماید؟ آیا در نظر شما ناچیز نمی‌نماید؟ | .3 |
| امّا الا´ن خداوند می‌گوید: ای زَرُبابِل قوی دل باش و ای یهوشَع بن یهُوصادق رئیس كَهَنَه قوّی دل باش و ای تمامی قوم زمین قوّی دل باشید و خداوند می‌فرماید كه مشغول بشوید زیرا كه من با شما هستم. قول یهوه صبایوت این است. | .4 |
| برحسب كلام آن عهدی كه در حین بیرون آوردن شما از مصر با شما بستم و چونكه روح من در میان شما قایم می‌باشد، ترسان مباشید. | .5 |
| زیرا كه یهوه صبایوت چنین می‌گوید: یك دفعه دیگر و آن نیز بعد از اندك زمانی، آسمانها و زمین و دریا و خشكی را متزلزل خواهم ساخت. | .6 |
| و تمامی امّت‌ها را متزلزل خواهم ساخت و فضیلت جمیع امّت‌ها خواهند آمد و یهوه صبایوت می‌گوید كه این خانه را از جلال پر خواهم ساخت. | .7 |
| یهوه صبایوت می‌گوید: نقره از آن من و طلا از آن من است. | .8 |
| یهوه صبایوت می‌گوید: جلالِ آخرِ این خانه از جلال نخستینش عظیم‌تر خواهد بود و در این مكان، سلامتی را خواهم بخشید. قول یهوه صبایوت این است. | .9 |
| در روز بیست و چهارم ماه نهم از سال دوّمِ داریوش، كلام خداوند بواسطه حَجَّی نبی نازل شده، گفت: | .10 |
| یهوه صبایوت چنین می‌گوید: از كاهنان درباره شریعت سؤال كن و بپرس. | .11 |
| اگر كسی گوشت مقدّس را در دامن جامه خود بردارد و دامنش به نان یا آش یا شراب یا روغن یا به هر قسم خوراك دیگر برخورَدْ، آیا آن مقدّس‌خواهد شد؟ و كاهنان جواب دادند كه نی. | .12 |
| پس حَجّی پرسید: اگر كسی كه از میتی نجس شده باشد، یكی از اینها را لمس نماید، آیا آن نجس خواهد شد؟ و كاهنان در جواب گفتند كه نجس خواهد شد. | .13 |
| پس حَجَّی تكلّم نموده، گفت: خداوند می‌فرماید این قوم همچنین هستند و این امّت به نظر من همچنین می‌باشند و همه اعمال دستهای ایشان چنین است و هر هدیه‌ای كه در آنجا می‌برند نجس می‌باشد. | .14 |
| و الا´ن دل خود را مشغول سازید از این روز و قبل از این، پیش از آنكه سنگی برسنگی در هیكل خداوند گذاشته شود. | .15 |
| در تمامی این ایام چون كسی به توده بیست (مَنْ) می‌آمد فقط ده (مَنْ) بود و چون كسی به میخانه می‌آمد تا پنجاه رطل از آن بكشَدْ، فقط بیست رطل بود. | .16 |
| و شما را و تمامی اعمال دستهای شما را به باد سموم و یرَقان و تگرگ زدم. لیكن خداوند می‌گوید بسوی من بازگشت ننمودید. | .17 |
| الا´ن دل خود را مشغول سازید از این روز به بعد، یعنی از روز بیست و چهارم ماه نهم، از روزی كه بنیاد هیكل خداوند نهاده شد، دل خود را مشغول سازید. | .18 |
| آیا تخم هنوز در انبار است و مَوْ و انجیر و انار و درخت زیتون هنوز میوه خود را نیاورده‌اند؟ از این روز بركت خواهم داد. | .19 |
| و كلام خداوند بار دوّم در بیست و چهارم ماه بر حَجَّی نازل شده، گفت: | .20 |
| زَرُبّابِل والی یهودا را خطاب كرده، بگو: من آسمانها و زمین را متزلزل خواهم ساخت. | .21 |
| و كرسی ممالك راواژگون خواهم نمود و قوّت ممالك امّت‌ها را هلاك خواهم ساخت و ارابه‌ها و سواران آنها را سرنگون خواهم كرد و اسبها و سواران آنها به شمشیر یكدیگر خواهند افتاد. | .22 |
| یهوه صبایوت‌می‌گوید: در آن روز ای بنده من زَرُبابِل بن شَاَلْتیئیل، تو را خواهم گرفت و خداوند می‌گوید كه تو را مثل نگین خاتم خواهم ساخت زیرا كه من تو را برگزیده‌ام. قول یهوه صبایوت این است. | .23 |
| ← Haggai 2/2 |