| ← Ezra 2/10 → |
| و اینانند اهل ولایتها كه از اسیری آن‌اشخاصی كه نبوكدنصّر، پادشاه بابل، به بابل به اسیری برده بود، برآمدند و هر كدام از ایشان به اورشلیم و یهودا و شهر خود برگشتند. | .1 |
| اما آنانی كه همراه زرُّبابل آمدند، یشوع و نَحَمیا و سَرایا و رَعِیلایا و مُردَخای و بِلْشان و مِسْفار و بِغْوای و رَحُوم و بَعْنَه. و شماره مردان قوم اسرائیل: | .2 |
| بنی‌فرعُوش دو هزار و یكصد و هفتاد و دو. | .3 |
| بنی‌شَفَطْیا سیصد و هفتاد و دو. | .4 |
| بنی‌آرَح هفتصد و هفتاد و پنج. | .5 |
| بنی‌فَحَت مُوآب از بنی‌یشُوع و یوآب دو هزار و هشتصد و دوازده. | .6 |
| بنی‌عیلام هزار و دویست و پنجاه و چهار. | .7 |
| بنی‌زَتُّونَه صد و چهل و پنج. | .8 |
| بنی‌زَكّای هفتصدو شصت. | .9 |
| بنی‌بانی ششصد و چهل و دو. | .10 |
| بنی‌بابای ششصد و بیست و سه. | .11 |
| بنی‌اَزْجَد هزار و دویست و بیست و دو. | .12 |
| بنی‌اَدُونیقام ششصد و شصت و شش. | .13 |
| بنی‌بِغْوای دو هزار و پنجاه و شش. | .14 |
| بنی‌عادین چهارصد و پنجاه و چهار. | .15 |
| بنی‌آطیر (از خاندان) یحِزْقیا نود و هشت. | .16 |
| بنی‌بیصای سیصد و بیست و سه. | .17 |
| بنی‌یورَه صد و دوازده. | .18 |
| بنی‌حاشوم دویست و بیست و سه. | .19 |
| بنی‌جَبّار نود و پنج. | .20 |
| بنی‌بیت‌لحم صد و بیست و سه. | .21 |
| مردان نَطُوفَه پنجاه و شش. | .22 |
| مردان عَناتُوت صد و بیست و هشت. | .23 |
| بنی‌عَزْمُوت چهل و دو. | .24 |
| بنی‌قریه عاریم و كَفِیرَه و بَئِیرُوت هفتصد و چهل و سه. | .25 |
| بنی‌رامَه و جِبَع ششصد و بیست و یك. | .26 |
| مردان مِكْماس صد و بیست و دو. | .27 |
| مردان بیت‌ئیل و عای دویست و بیست و سه. | .28 |
| بنی‌نَبُو پنجاه و دو. | .29 |
| بنی‌مَغبیش صد و پنجاه و شش. | .30 |
| بنی‌عیلام دیگر، هزار و دویست و پنجاه چهار. | .31 |
| بنی‌حاریم سیصد و بیست. | .32 |
| بنی‌لُود و حادِید و اُرْنُو هفتصد و بیست و پنج. | .33 |
| بنی‌اَریحا سیصد و چهل و پنج. | .34 |
| بنی‌سَنائۀ سه هزار و ششصد و سی. | .35 |
| و اما كاهنان: بنی‌یدَعْیا از خاندان یشُوع نُه صد و هفتاد و سه. | .36 |
| بنی‌اِمّیر هزار و پنجاه و دو. | .37 |
| بنی‌فَشْحُور هزار و دویست و چهل و هفت. | .38 |
| بنی‌حاریم هزار و هفده. | .39 |
| و اما لاویان: بنی‌یشُوع و قَدْمیئیل از نسل هُودُویا هفتاد و چهار. | .40 |
| و مغنّیان: بنی‌آساف صد و بیست و هشت. | .41 |
| و پسرانِ دربانان: بنی‌شَلُّوم و بنی‌آطیر وبنی‌طَلْمون و بنی‌عَقُّوب و بنی‌حَطیطا و بنی‌شوبای جمیع اینها صد و سی و نُه. | .42 |
| و اما نتینیم: بنی‌صیحا و بنی‌حَسُوفا و بنی‌طَبّاعُوت، | .43 |
| و بنی‌قیروس و بنی‌سیعَها و بنی‌فادُوم، | .44 |
| و بنی‌لَبانَه و بنی‌حَجابَه و بنی‌عَقُّوب، | .45 |
| و بنی‌حاجاب و بنی‌شَمْلای و بنی‌حانان، | .46 |
| و بنی‌جِدّیل و بنی‌جَحَر و بنی‌رَآیا، | .47 |
| و بنی‌رَصین و بنی‌نَقُودا و بنی‌جَزّام، | .48 |
| و بنی‌عُزَّه و بنی‌فاسیح و بنی‌بیسای، | .49 |
| و بنی‌اَسْنَه و بنی‌مَعُونیم و بنی‌نَفُوسیم، | .50 |
| و بنی‌بَقْبُوق و بنی‌حَقُوفا و بنی‌حَرْحُور، | .51 |
| و بنی‌بَصْلُوت و بنی‌محیدا و بنی‌حَرْشا، | .52 |
| و بنی‌بَرْقُوس و بنی‌سِیسَرا و بنی‌تامَح، | .53 |
| و بنی‌نَصیح و بنی‌حَطیفا. | .54 |
| و پسران خادمان سُلیمان: بنی‌سُوطای و بنی‌هَصُوفَرَت و بنی‌فَرُودا، | .55 |
| و بنی‌یعْلَه و بنی‌دَرْقون و بنی‌جِدّیل، | .56 |
| و بنی‌شَفَطْیا و بنی‌حَطّیل و بنی‌فُوخَرَةِ ظبائیم و بنی‌آمی. | .57 |
| جمیع نَتینیم و پسران خادمان سُلیمان سیصد و نود و دو. | .58 |
| و اینانند آنانی كه از تَلّ مِلْح و تَلّ حَرْشا برآمدند یعنی كِرُوب و اَدّان و اِمّیر؛ اما خاندان پدران و عشیره خود را نشان نتوانستند داد كه آیا از اسرائیلیان بودند یا نه. | .59 |
| بنی‌دَلایا و بنی‌طوبیا و بنی‌نَقُودا ششصد و پنجاه و دو. | .60 |
| و از پسران كاهنان، بنی‌حَبایا و بنی‌هَقُّوص و بنی‌بَرْزِلاّی كه یكی از دختران بَرْزِلاّیی جلعادی را به زنی گرفت، پس به نام ایشان مسمّی شدند. | .61 |
| اینان انساب خود را در میان آنانی كه در نسب‌نامه‌ها ثبت شده بودند طلبیدند، اما نیافتند، پس از كهانت اخراج شدند. | .62 |
| پس تِرْشاتا به ایشان امرفرمود كه تا كاهنی با اُوریم و تُمّیم برقرار نشود، ایشان از قدس‌اقداس نخورند. | .63 |
| تمامی جماعت، با هم چهل و دو هزار و سیصد و شصت نفر بودند. | .64 |
| سوای غلامان و كنیزان ایشان، كه هفتهزار و سیصد و سی و هفت نفر بودند، و مغنّیان و مغنیاۀ ایشان دویست نفر بودند. | .65 |
| و اسبان ایشان هفتصد و سی و شش، و قاطران ایشان دویست و چهل و پنج. | .66 |
| و شتران ایشان چهارصد و سی و پنج و حماران ایشان ششهزار و هفتصد و بیست. | .67 |
| و چون ایشان به خانه خداوند كه در اورشلیم است رسیدند، بعضی از رؤسای آبا، هدایای تَبَرُّعی به جهت خانه خدا آوردند تا آن را در جایش برپا نمایند. | .68 |
| برحسب قوّه خود، شصت و یك هزار درهم طلا و پنج هزار مَنای نقره و صد (دست) لباس كهانت به خزانه به جهت كار دادند. | .69 |
| پس كاهنان و لاویان و بعضی از قوم و مغنّیان و دربانان و نتینیم در شهرهای خود ساكن شدند و تمامی اسرائیل در شهرهای خود مسكن گرفتند. | .70 |
| ← Ezra 2/10 → |