← 2Corinthians 6/13 → |
پس چون همکاران او هستیم، التماس مینماییم که فیض خدا را بیفایده نیافته باشید. | .1 |
زیرا میگوید، در وقتِ مقبول تو رامستجاب فرمودم و در روز نجات تو را اعانت کردم. اینک، الحال زمان مقبول است؛ اینک، الآن روز نجات است. | .2 |
در هیچ چیز لغزش نمیدهیم که مبادا خدمت ما ملامت کرده شود، | .3 |
بلکه در هر امری خود را ثابت میکنیم که خدّام خدا هستیم، در صبر بسیار، در زحمات، در حاجات، در تنگیها، | .4 |
در تازیانهها، در زندانها، در فتنهها، در محنتها، در بیخوابیها، در گرسنگیها، | .5 |
در طهارت، در معرفت، در حلم، در مهربانی، در روحالقدس، در محبّت بیریا، | .6 |
در کلامِ حقّ، در قوّت خدا با اسلحه عدالت بر طرف راست و چپ، | .7 |
به عزّت و ذلّت، و بدنامی و نیکنامی؛ چون گمراهکنندگان و اینک، راستگو هستیم؛ | .8 |
چون مجهول و اینک، معروف؛ چون در حالت موت و اینک، زنده هستیم؛ چون سیاست کرده شده، امّا مقتول نی؛ | .9 |
چون محزون، ولی دائماً شادمان؛ چون فقیر و اینک، بسیاری را دولتمند میسازیم؛ چون بیچیز، امّا مالک همه چیز. | .10 |
ای قُرِنتیان، دهان ما به سوی شما گشاده و دل ما وسیع شده است. | .11 |
در ما تنگ نیستید لیکن در احشای خود تنگ هستید. | .12 |
پس در جزای این، زیرا که به فرزندان خود سخن میگویم، شما نیز گشاده شوید. | .13 |
زیر یوغ ناموافق با بیایمانان مشوید، زیرا عدالت را با گناه چه رفاقت و نور را با ظلمت چه شراکت است؟ | .14 |
و مسیح را با بلیَعالچه مناسبت و مؤمن را با کافر چه نصیب است؟ | .15 |
و هیکل خدا را با بتها چه موافقت؟ زیرا شما هیکل خدای حیّ میباشید، چنانکه خدا گفت که، در ایشان ساکن خواهم بود و در ایشان راه خواهم رفت و خدای ایشان خواهم بود، و ایشان قوم من خواهند بود. | .16 |
پس خداوند میگوید، از میان ایشان بیرون آیید و جدا شوید و چیز ناپاک را لمس مکنید تا من شما را مقبول بدارم، | .17 |
و شما را پدر خواهم بود و شما مرا پسران و دختران خواهید بود؛ خداوند قادر مطلق میگوید. | .18 |
← 2Corinthians 6/13 → |