| ← Job (17/42) → |
| 1. | Efa ho ritra ny aiko; Efa milopilopy ny androko; Efa miandry ahy ny fasana. |
| 2. | Eny, fanesoana tokoa no manodidina ahy, ary tsy maintsy mijery ny filany ady amiko aho. |
| 3. | Masina Hianao, aoka ny tenanao ihany no hiantoka ahy aminao; Fa iza moa no hety hiantoka ahy? |
| 4. | Fa ny fon'ireto dia voahidinao tsy hidiran'ny fahalalana; koa izany no tsy hanandratanao azy. |
| 5. | Izay manolotra ny sakaizany ho babo, dia ho pahina kosa ny mason'ny zanany. |
| 6. | Ary efa nanao ahy ho ambentinteny amin'ny firenena Izy, ka rorany mandrakariva ny tavako. |
| 7. | Efa pahina ny masoko noho ny alahelo; Ary efa toy ny aloka ny momba ny tenako rehetra. |
| 8. | Ankona noho izany ny olona mahitsy, ary ny tsy manan-tsiny mihendratra mahita ny mpihatsaravela-tsihy.40 |
| 9. | Fa ny marina mifikitra tsara amin'ny halehany, ary izay madio tanana no hitombo hery. |
| 10. | Avia avokoa indray ary ianareo rehetra tsy mahita izay olon-kendry eo aminareo aho. |
| 11. | Mihelina ny androko, voaongotra ny fikasako. Dia izay hevitra fikirin'ny foko indrindra; |
| 12. | Ny alina ataon'ireny ho antoandro, ary ny mazava ho efa akaiky, nefa tamy ihany ny maizina. |
| 13. | Raha mbola misy antenaiko, dia ny fiainan-tsi-hita fonenako ihany; Ao amin'ny maizina no hamelarako ny fandriako. |
| 14. | Ny fasana no nantsoiko hoe: Raiko ianao; Ary ny kankana: Reniko sy anabaviko ianao. |
| 15. | Fa aiza ary ny fanantenako? Ary iza no mahita azy? |
| 16. | Midina any amin'ny vavahadin'ny fiainan-tsi-hita izany, raha mba hahita fitsaharana ao amin'ny vovoka aho. |
| ← Job (17/42) → |