←  Psalms (88/150)  →

---

1.

Господи, Боже на моето спасение, дење Те призивам и ноке сум пред Тебе:

2.

за да дојде пред Тебе молитвата моја, приклони го увото Свое кон молбата моја, Господи,

3.

зашто душата моја е полна со јад и животот се приближи до адот.

4.

Се изедначив со оние, што слегуваат во гроб; станав како човек без помош - слободен ме у мртвите;

5.

како фрлени и ранети што лежат во гроб, за кои Ти веке не се секаваш; тие се оттурнани од Твојата рака.

6.

Ме положија во подземен ров, во мрак и во смртна сенка.

7.

Ја истури врз мене Твојата јарост, и со сите Свои бранови ме поразуваш.

8.

Ти ги оддалечи од мене моите познати, ме направи одвратен за нив; затворен сум и не можам да излезам.

9.

Очите мои ослабеа од сиромаштија: цел ден викам кон Тебе, Господи, ги протегам рацете кон Тебе.

10.

Зар на мртовци ке правиш чуда? Зар сенките ке се кренат и ке Те слават?

11.

Зар во гроб некој ке кажува за твојата милост и за Твојата вистина - местото на распа ањето?

12.

Зар во темнината ке ги познаат Твоите чудеса, и во земјата на заборавот - твојата правда?

13.

Но јас повикав кон Тебе, Господи, и наутро молитвата моја Те испреварува.

14.

Зошто, Господи, ја оттурнуваш душата моја и го одвракаш лицето Свое од мене?

15.

Јас сум несрекен и од младини се мачам; се возгордеав, се смирив и изнемоштен сум.

16.

Над мене се надви Твојата јарост, Твоите заплашувања наполно ме скршија.

17.

Секој ден ме опкружуваат како вода: сите заедно ме опседнуваат.

18.

Ти го оддалечи од мене ближниот и пријателот; моите познати не се гледаат.

---

←  Psalms (88/150)  →