←  Psalms (77/150)  →

---

1.

Со гласот свој повикав кон Господа, со гласот свој кон Бога, и Он ме услиши.

2.

Во денот на тагата моја Го побарав Бога ноке, со издигнати кон Него раце и не се уморив; но душата моја не можеше да се утеши.

3.

Го спомна Бога и се развеселив, размислував и духот мој стана малодушен.

4.

Будни се очите мои, се возбудив и не можев да говорам.

5.

Размислував за првите дни, и се сетив за годините прастари, па се поучив;

6.

Размислував ноке со срцето свои, а духот мој ме испитуваше;

7.

зар Господ засекогаш те отфрли и не сака ли повеке да биде благонаклон, или

8.

засекогаш престанала Неговата милост, и Неговото слово се пресекло од род во род?

9.

Зар Господ заборавил на штедроста Своја? Зар во гневот Свој ке го затвори Своето милосрдие?

10.

Па си реков: "Сега знам - десницата на Севишниот се изменила."

11.

Се сетив за делата на Господа; се сетив за Твоите први чудеса;

12.

и ке се поучам во сите Твои дела и ке зборувам за постапките Твои.

13.

Боже, Твојот пат е свет. Кој Бог е толку голем, како нашиот Бог!

14.

Ти си Бог, Кој прави чудеса; Ти ја покажа силата Своја ме у народите;

15.

Ти со мишката Своја го избави Твојот народ, синовите на Јакова и на Јосифа.

16.

Те видоа, Боже, водите, Те видоа водите и се разбрануваа, и бездните затрепереа.

17.

Голем шум од води се слушаше, загрме од облаците, зашто стрелите Твои пролетуваа.

18.

Гласот на Твојот гром се разнесуваше по небото; светкавици ја осветлуваа вселената; земјата трепереше и се тресеше.

19.

Твојот пат води кон морето, но Твоите патеки во многуте води и Твоите траги не ке се познаваат.

20.

Ти ги водеше како овци лу ето Твои преку раката на Мојсеја и Арона.

---

←  Psalms (77/150)  →