← Psalms (73/150) → |
1. | Колку е добар Бог кон Израилот, кон оние што се со чисто срце! |
2. | А нозете мои за малку не потклекнаа, за малку чекорите мои ке станеа несигурни, - |
3. | зашто им позавидев на беззакониците, гледајки како мирно живеат грешниците, |
4. | оти не страдаат се до самата смрт, и цврстина им е во бичот. |
5. | во човечките работи не учествуваат и невољите на другите лу е нив не ги засегаат. |
6. | Затоа гордоста владее со нив; се облекле во неправда и нечестие; |
7. | неправдата им излегува како од сало, и му угодуваат на срцето; |
8. | се подбиваат и лукаво зборуваат, за неправдата гордо говорат; |
9. | ја креваат устата кон небото, а јазикот нивни ја обиколува земјата. |
10. | Затоа народот Мој ке се врати ваму, и своите денови ке ги најде исполнети. |
11. | И рекоа: "Како дозна Бог, и има ли знаење во Севишниот?" |
12. | Ете, такви се грешниците и успеваат вечно да го држат богатството. |
13. | И си реков: зар залудо го држев срцето свое во праведност и во невиност ги измив рацете свои. |
14. | и се изложував на напријатности секој ден и на срам секое утро? |
15. | Но ако речев: ке расудувам и јас така, - тогаш ке го изневерев родот на Твоите синови. |
16. | И сакав тоа да го разберам, но тоа беше тешко за мене |
17. | се додека не влезам во Божјото светилиште и не го разбрав нивниот крај. |
18. | И така, заради подмолноста нивна дозволи да ги снајде зло, и ги понизи кога се возгордееја. |
19. | Како запустеа, како нејнадејно изчезнаа и загинаа поради своето беззаконие! |
20. | Како сон кога човек се разбудува, така во градот Твој, Господи, образот нивни уништи го. |
21. | Зашто срцето мое се разгоре и утробата моја се измени. |
22. | А јас поразен и не разбрав, како добиче бев пред Тебе. |
23. | Но Јас сум секогаш со Тебе: Ти ми ја придржуваш десницата моја, |
24. | ме упати со советот Свој и ме прими во Твојата слава. |
25. | Кого Го имам јас на небото освен Тебе? А кога сум со Тебе на земјата ништо не барам. |
26. | Изнемоште срцето мое и телото мое; Боже на срцето мое и наследството мое, Боже, довека. |
27. | Зашто, ете, оние, што се оддалечуваат од Тебе, пропа аат; Ти го истребуваш секого, кој отстапува од Тебе. |
28. | А мене ми е добро да сум со Бога, на Господа ја полагам надежта моја, за да ги вознесувам сите похвали Твои кај портите на керката Сионова. |
← Psalms (73/150) → |