Psalms (42/150)  

1. Како што кошутата жеднее по водни извори, така и душата моја, Боже, копнее по Тебе!
2. Душата моја жедува за силниот и живиот Бог: кога ке дојдам и ке се јавам пред лицето Божјо?
3. Солзите мои беа леб за мене и дење и ноке, кога секој ден ми зборуваа: каде е твојот Бог?
4. Се сетив на тоа и ја излив душата своја, зашто ке поминам низ места каде што е чудесната скинија - до Божјиот дом - при гласно воскликнување и прославување, како на голем празник.
5. Зошто тагуваш, душо моја, и зошто толку ме вознемируваш? Надевај се на Бога, бидејки јас не Него се надевам, мојот Бог е мое спасение.
6. Се возбуди душата моја во мене, поради тоа ке си спомнувам на Тебе до земјата Јорданска, од Ермон и од гората мала.
7. Бездна повикува бездна со гласот на Твоите водопади; сите Твои води и Твои бранови навалија на мене.
8. Дење Господ ке ја покажува милоста Своја, а јас ноке ке Му пеам и ке Му се молам на Бога на мојот живот.
9. Kе му речам на Бога: Ти си мој застапник. Зошто ме заборави? Зошто одам нажален додека непријателот ме притискува?
10. Трошејки ги коските мои, непријателите мои се подигруваат со мене, велејки ми секој ден: каде е твојот Бог?
11. Зошто тагуваш, душо моја, и зошто ме вознемируваш? Надевај се на Бога, бидејки Него јас пак ке Го прославувам, мојот Бог е моето спасение.

  Psalms (42/150)