| ← Psalms (12/150) → |
| 1. | Спаси ме, Господи, зашто не остана праведен, зашто се намалија верните ме у синовите човечки. |
| 2. | Суета му кажуваат секој на ближниот свој; од дволично срце устите зборуваат лага. |
| 3. | Нека ги истреби Господ сите соблазниви усти и јазик што се возвеличува; |
| 4. | оние што зборуваат: "Јазикот свој ке го величаме; устата ни е со нас; кој е господар над нас?" |
| 5. | "Заради страдањата на сиромасите и офкањата на бедните ке се кренам сега - вели Господ - ке го спасам оној, кому сакаат да му напакостат." |
| 6. | Зборовите на Господа се зборови чисти, сребро во оган исчистено од земја, седумпати пречистено. |
| 7. | Ти, Господи, ке не одбраниш и ке не запазиш од овој род и довека. |
| 8. | Нечестивите одат наоколу; според возвишеноста Своја многу си им допуштил на синовите човечки. |
| ← Psalms (12/150) → |