←  Psalms (109/150)  →

---

1.

Боже, похвало моја, не премолчувај,

2.

зашто против мене се отворени грешни и лукави усти; зборуваат со лажлив јазик против мене;

3.

отсекаде ме опкружуваат со злобни зборови, и без причина се собираат против мене;

4.

место да ме сакаат, тие стануваат против мене, а јас се молев;

5.

ми вракаат зло за добро, омраза - за љубов.

6.

Постави над него грешник, и аволот да застане десно од него.

7.

Кога ке му се суди, нека биде осуден, и молитвата негова да се прими за грев;

8.

дните негови да бидат кратки, а неговото достоинство друг да го земе;

9.

децата негови да останат сираци, а жената му - вдовица;

10.

децата негови да скитаат и да стана просјаци, изгонети надвор од своите домови.

11.

заемодавецот да му земе се што има, и ту инци да го разграбаат трудот негов;

12.

нека нема кој да го заштити, да нема и кој да се смили над сираците негови;

13.

потомството негово да загине, и да се избрише името негово во следниот род;

14.

да биде спомнато пред Господа безаконието на татковците негови, и гревот на мајка му да не се очисти;

15.

тие секогаш да бидат пред очите на Господа, и да се избрише споменот нивни на земјата.

16.

Зашто не помислил да прави милостиња, туку ги гонеше бедните, сиромасите смирените по срце, за да ги уништи;

17.

засакал клетва, - па таа нека го постигне: не посакал благослов, - тој нека се оддалечи од него;

18.

нека се облече во клетва како во облека; и таа нека влезе во него како вода, и како елеј - во неговите коски;

19.

та да му биде како облека, во која се облекува, и како појас, со кој секогаш се опашува.

20.

Таква нека биде отплатата од Господа на оние што ме мразат и на оние што лошо зборуваат против душата моја.

21.

А мене, Господи, Господи, заштити ме заради Твоето име, зашто е блага милоста Твоја; избави ме,

22.

оти сум беден и сиромав, и срцето мое во мене е збунето.

23.

Исчезнував како сенка што се оддалечува; ме гонат како скакулец.

24.

Колената ми изнемоштија од пост, а телото мое поради недостиг од масло.

25.

Им станав за потсмев; оние што ме гледаат, нишаат со главите свои.

26.

Помогни ми, Господи, Боже мој, спаси ме поради Твојатао милост.

27.

и да разберат дека е тоа Твојата рака и дека, Ти, Господи, си го направил тоа.

28.

Тие проколнуваат, а Ти, пак, благослови; и оние што стануваат против мене нека бидат посрамени, а Твојот слуга да се зарадува.

29.

Нека се облечат во бесчестие противниците мои и како со облека да се покријат со својот срам,

30.

и јас со устата моја многу ке го славам Господа и ме у мнозина ке Го прославувам,

31.

зашто застана од мојата десна страна. За да ја спаси мојата душа од оние што ме гонат.

---

←  Psalms (109/150)  →