←  Micah (7/7)    
1. Тешко мене, зашто со мене е сега како по собирање на летните плодови, како по гроздобер; ни зрнце за каснување, ниту зрел плод, што би посакала душата моја.
2. Нема веке милосрдни по земјата, нема праведни ме у лу ето; сите кројат сплетки, за да проливаат крв; секој му става на брата си стапица.
3. Рацете им се приготвени за да прават зло: началникот сака подароци, судијата суди за поткуп, а големците пројавуваат лоши похоти на душата своја и ја изопачуваат правдата.
4. Најдобриот од нив им е како трн, а справедливиот им е полош отколку ограда од трње. Денот на Твоите предвесници, денот на Твојата посета наближува; и сега ке ги опфати смут.
5. Не верувајте му на другарот, не потпирајте се на пријателот; пред онаа, што лежи во твојата постела, не отворај ја широко устата своја.
6. Зашто синот го напа а татка си, керката се противи на мајка си, снаата станува против свекрвата; непријатели на човекот му се неговите домашни.
7. Јас, пак, гледам кон Господа, е за моето спасение ке се надевам на Бога; мојот Бог ке ме чуе.
8. Не радувај се за мене, неријателко моја! Иако сум паднат, јас ке станам; макар што сум сега во мрак; Господа е мојата светлина.
9. Kе го поднесувам гневот Господен, - зашто сум згрешил пред Него - додека не го реши делото мое и не ме осуди; тогаш Он ке ме изведе на светлина, и јас ке ја видам правдата Негова.
10. И ке го види тоа мојата непријателка и срам ке ја покрие онаа што ми велеше: "каде е Господ, твојот Бог?" И ке го видат тоа очите мои - и таа ке биде згазена како кал на улица.
11. Во она време, кога ке се изsидаат sидовите твои, во тоа време границите ке се прошират надалеку.
12. Во оној ден ке пристигнат при тебе од Асирија до Египет, од Тир до Реката, и од море до море и од планина до планина.
13. А таа земја ке биде пустиња поради гревовите на жителите нејзини, и поради плодовите на делата нивни.
14. Паси го со жезалот народот Твој, овците на наследството Свое, оние, што живеат обединети во гората среде Кармил, остави ги да пасат тие во Васан и Галад како во стародревните дни!
15. Kе му покажам чудесни дела како во времето кога ти излезе од Египетската земја.
16. Kе го видат тоа народите и ке се засрамат при сета таа сила; ке стават рака на устата своја, и ушите нивни ке се заглушат.
17. Kе лижат прав како змии и како црвјата што излегуваат од земја, ке излегуваат од своите гнезда; ке се уплашат од Господа, од нашиот Бог, и ке се уплашат од Тебе.
18. Кој Бог е како Тебе, за да ги простува беззаконијата, да мине преку престапите на остатокот од Своето наследство? Он вечно не се гневи, зашто има обичај да се смилува.
19. Он пак ке се смили над нас и ке ги избрише нашите беззаконија. Он ке ги фрли сите наши гревови во морските длабочини.
20. Ти ке покажеш верност кон домот на Јакова, милост кон Авраама, како што со клетва си им ветил на татковците наши од првите дни.
←  Micah (7/7)