Matthew (9/28)

← Matthew (9/28) →

Откако влезе во коработ, премина и дојде во Својот град. Тогаш Му донесоа парализиран човек, кој лежеше на постела.

А кога Исус ја виде нивната вера, му рече на парализираниот: "Охрабри се, синко. Гревовите ти се простени."

И ете, некои од закониците си рекоа во себеси: "Овој хули на Бога."

А Исус, знаејќи ги нивните мисли, рече: "Зошто имате зли мисли во вашите срца?

Па што е полесно да се рече: 'Ти се простуваат гревовите', или да се рече: 'Стани и оди?'

Но, да знаете дека Синот Човеков има власт на земјата да простува гревови!" Потоа му рече на парализираниот: "Стани, земи си ја постелата и оди си дома."

И тој стана и си отиде дома.

А народот, кога го виде тоа, се восхити и Го прослави Бог Кој им дава таква власт на луѓето.

А кога Исус си одеше оттаму виде еден човек, по име Матеј, како седи на место каде што се собира данок, и му рече: "Следи Ме!" Тој стана и тргна по Него.

10.

И додека Тој беше прилегнат крај трпезата во куќата, ете, многу даночници и грешници дојдоа и јадеа со Исус и со Неговите ученици.

11.

Штом фарисеите го видоа тоа, им рекоа на учениците: "Зошто вашиот учител јаде со даночниците и грешниците?"

12.

А Тој, кога го чу тоа, рече: "На здравите не им треба лекар, туку на болните!

13.

Одете и научете што значи: 'Милост сакам, а не жртви'; зашто не дојдов да ги повикам праведниците, туку грешниците."

14.

Тогаш Јовановите ученици дојдоа кај Него и рекоа: "Зошто ние и фарисеите многу постиме, а Твоите ученици не постат?"

15.

А Исус им рече: "Можат ли сватовите да тажат, додека младоженецот е со нив? Но, ќе дојдат дни кога ќе им се отме младоженецот и тогаш ќе постат.

16.

Никој не става алтица од ново платно на стара облека, зашто алтицата ја цепи облеката и дупката станува поголема.

17.

Ниту пак ново вино се става во стари мешини; зашто мешините се кинат, виното истекува и мешините пропаѓаат. Туку ново вино се налева во нови мешини, па се запазуваат и двете."

18.

Додека им зборуваше за тоа, ете, еден старешина на синагогата дојде, падна пред Него ничкум и рече: "Мојата ќерка пред малку умре, но дојди и стави ја Својата рака на неа и таа ќе оживее."

19.

Исус стана и заедно со учениците тргна со него.

20.

И ете, жена, која боледуваше дванаесет години од крвавење, Му се приближи одзади и се допре до работ на Неговата наметка,

21.

зашто си велеше во себеси: "Само ако се допрам до Неговата облека, ќе оздравам."

22.

А Исус се сврте, ја виде и и рече: "Охрабри се, ќерко. Твојата вера те исцели." И жената беше исцелена во тој час.

23.

Кога Исус дојде во куќата на старешината, ги виде свирачите и развревената толпа,

24.

и рече: "Отстапете, зашто девојчето не е умрено, туку спие." А тие Му се потсмеваа.

25.

Откако народот беше истеран, влезе и го фати девојчето за рака и тоа стана.

26.

И гласот за тоа се рашири по сета земја.

27.

Кога Исус си одеше оттаму, двајца слепи Го следеа, викајќи и зборувајќи: "Смилувај ни се, Сине Давидов!"

28.

А кога дојде во куќата, слепите Му пристапија, а Исус им рече: "Bерувате ли дека можам да го сторам тоа?" Тие Му рекоа: "Да, Господи!"

29.

Тогаш ги допре нивните очи, велејќи: "Нека биде според вашата вера."

30.

И очите им се отворија. А Исус им заповеда строго: "Гледајте никој да не дознае за ова!"

31.

А тие, штом излегоа, го разгласија тоа по сета земја.

32.

Додека излегуваа, Му доведоа човек нем и опседнат од демон.

33.

Откако демонот беше изгонет, немиот прозборува. И народот восхитено зборуваше: "Никогаш не било видено нешто вакво во Израел!"

34.

Варисеите велеа: "Тој ги изгонува демоните преку принцот на демоните."

35.

Исус одеше по сите градови и села, поучувајќи во нивните синагоги, навестувајќи го Евангелието за царството, исцелувајќи секаква болест и секаква немош меѓу луѓето.

36.

А кога го виде народот, беше трогнат од сожаление за него, зашто беше изморен и раштркан како овци кои немаат пастир.

37.

Тогаш им рече на Своите ученици: "Жетвата навистина е голема, а работници има малку,

38.

затоа молете Го Господарот на жетвата да испрати работници за Својата жетва."

← Matthew (9/28) →