←  Matthew (22/28)  →
1. Исус почна пак да им зборува во споредби и им рече, велејќи:
2. "Небесното царство прилега на цар, кој беше подготвил свадбена гозба за сина си,
3. па ги испрати своите слуги да ги повикаат поканетите на гоштавка, но тие не сакаа да дојдат.
4. Повторно прати други слуги, велејќи им: 'Кажете им на поканетите: Еве, гозбата е готова, моите јунци и згоениот добиток се заклани, и сè е готово. Повелете на свадба!'
5. А тие не им обрнаа внимание и се разотидоа: кој на својот имот, кој по своја трговија;
6. а едни ги фатија неговите слуги, им се наругаа и ги убија.
7. Царот, пак, се разгневи, ја испрати својата војска и ги погуби убијците и им го запали градот.
8. Тогаш им рече на останатите слуги: 'Гозбата е готова! - ама поканетите не беа достојни.
9. Затоа излезете по раскрсниците и сите што ќе ги најдете, поканете ги на гоштавка.'
10. Слугите излегоа по патиштата и ги доведоа сите што ги најдоа, и лошите и добрите, и свадбената сала се наполни со гости.
11. А кога царот влезе да ги види гостите, виде таму еден човек кој не беше облечен во свадбено руво.
12. И му рече: 'Пријателе, како влезе тука без свадбена облека?' А тој занеме.
13. Тогаш царот им заповеда на служителите: 'Bрзете му ги нозете и рацете, и фрлете го во крајната темнина. Таму ќе има лелек и чкртање со заби!'
14. Bсушност, мнозина се поканети, но малкумина се избрани!"
15. Тогаш фарисеите заминаа и се договорија како да Го фатат за збор.
16. И Му ги испратија своите ученици, заедно со Иродовците, за да Му речат: "Учителе, знаеме дека си вистинит и дека во вистина ги поучуваш луѓето за Божјиот пат, и не те засега никој, зашто не си пристрастен.
17. Па, кажи ни, што мислиш Ти! Дали е според законот да му се дава данок на цезарот или не?"
18. А Исус го разбра нивното лукавство и рече: "Зошто Ме искушувате, лицемери?
19. Покажете ми пара со која го плаќате данокот!" Тие Му донесоа денариј.
20. И им рече: "Чиј е овој лик и натписот?"
21. Тие Му рекоа: "На цезарот!" Тогаш Тој им рече: "Дајте му го цезаровото на цезарот, а Божјото на Бог!"
22. И штом го чуја тоа, се восхитија, па Го оставија, и си отидоа.
23. Тој ден кај Него дојдоа садукеите, кои велат дека нема воскресение, и Го прашаа:
24. "Учителе, Мојсеј рече: 'Ако некој умре без деца, неговиот брат нека ја земе жена му и нека му подигне потомство на брата си.'
25. Кај нас имаше седуммина браќа: првиот се ожени и умре, а бидејќи немаше потомство, му ја остави својата жена на брата си.
26. Така направи и вториот и третиот, сè до седмиот,
27. А по сите нив, умре и жената.
28. Па така, при воскресението, кому од седумтемина таа ќе му биде жена? Зашто сите ја имаа!"
29. А Исус им одговори и им рече: "Грешите, и не ги разбирате Писмата, ниту Божјата сила.
30. Зашто по воскресението ниту ќе се женат ниту ќе се мажат, туку ќе бидат како ангелите на небото.
31. А за воскресението на мртвите, не сте читале ли за она што ви кажа Бог, Кој вели:
32. 'Јас Сум Богот на Авраам, Богот на Исак и Богот на Јаков"? А Бог не е Бог на мртвите, туку на живите!"
33. И кога народот го чу тоа, му се восхитуваше на Неговото учење.
34. А кога фарисеите слушнаа дека им ја затвори устата на садукеите, се собраа заедно,
35. и еден од нив, законик, Го праша, искушувајќи Го:
36. "Учителе, која е големата заповед во Законот?"
37. А Тој му рече: 'Љуби Го Господ твојот Бог со сето свое срце, и со сета своја душа и со сиот свој разум!'
38. Тоа е првата и големата заповед;
39. а втората е слична: 'Љуби го твојот ближен како себеси!'
40. На тие две заповеди се потпираат целиот Закон и пророците."
41. А кога фарисеите беа собрани, Исус ги праша:
42. "Што мислите за Христос? Чиј Син е Тој?" Му рекоа: "Давидов."
43. А Тој им рече: "Како тогаш Давид, преку Духот, Го нарекува Господ, велејќи:
44. 'Му рече Господ на мојот Господ: - Седни од Мојата десна страна, додека не ги соборам Твоите непријатели под нозете Твои.'
45. И така, ако Давид Го нарекува 'Господ', како може Тој да му биде Син?"
46. И никој не можеше да Му одговори ниту збор, ниту пак некој се осмели од тој ден веќе да Го праша нешто.
←  Matthew (22/28)  →