Matthew (14/28)

← Matthew (14/28) →

Bо она време тетрархот Ирод ја чу веста за Исус

и им рече на своите слуги: "Тоа е Јован Крстителот. Bоскреснал од мртвите, и затоа моќните дела дејствуваат во него."

Кога Ирод го фати Јована, го врза и го стави в зандана заради Иродијада, жената на својот брат Вилип,

бидејќи Јован му велеше: "Не е според законот да ја имаш",

и иако сакаше да го убие, се плашеше од народот, зашто го сметаше за пророк.

А кога се празнуваше Иродовиот роденден, ќерката на Иродијада играше пред нив и му угоди на Ирод.

Затоа, тој со заклетва и вети дека ќе и даде што и да му побара.

А таа, наговорена од својата мајка, рече: "Дај ми ја тука на чинија главата на Јован Крстителот."

На царот му беше жал, но заради заклетвите и заради оние што седеа со него, заповеда да и ја дадат,

10.

и испрати, па го обезглавија Јован во занданата.

11.

Неговата глава беше донесена на чинија и и беше дадена на девојката, а таа и ја однесе на мајка си.

12.

А неговите ученици дојдоа, го зедоа телото и го погребаа, па отидоа и Му јавија на Исус.

13.

А кога го чу тоа Исус, замина оттаму со кораб, во пусто место, насамо. Но народот чу и Го следеше пеш од градовите.

14.

И кога излезе на брегот виде едночудо луѓе, се сожали на нив и ги исцели нивните болни.

15.

А кога се свечери, Неговите ученици дојдоа кај Него и Му рекоа: "Местово е пусто и времето е веќе поодминато. Пушти ги луѓето да отидат по селата за да си купат храна."

16.

Но Исус им рече: "Нема потреба да одат, дајте им вие да јадат!"

17.

А тие Му рекоа: "Овде немаме ништо, освен пет лебови и две риби."

18.

А Тој им рече: "Донесете Ми ги тука."

19.

И заповеда луѓето да поседнат по тревата; ги зеде петте лебови и двете риби, погледна кон небото, ги благослови, ги раскрши лебовите и им ги даде на учениците, а учениците на луѓето.

20.

И сите јадоа и се наситија, и ги дигнаа преостанатите парчиња, дванаесет полни кошеви.

21.

А оние што јадеа, беа околу пет илјади мажи, покрај жените и децата.

22.

И веднаш потоа Исус ги натера Своите ученици да влезат во коработ и да отидат пред Него на другата страна, додека Тој да го распушти народот.

23.

И штом го распушти, се искачи на гората за да се моли насамо. Кога се свечери, таму беше сам.

24.

Коработ веќе беше многу далеку од брегот и го удираа брановите, зашто ветрот беше спротивен.

25.

Bо четвртата ноќна стража Тој дојде кај нив, одејќи по морето.

26.

Кога Го видоа како оди по морето, учениците се исплашија и рекоа: "Тоа е привидение!" и извикаа од страв.

27.

А Исус веднаш им проговори, велејќи: "Охрабрете се! Јас Сум! Не бојте се."

28.

А Петар Му одговори и рече: "Господи, ако си Ти, заповедај да дојдам кај Тебе по водава."

29.

Овој му рече: "Дојди!" Петар слезе од коработ и тргна по водата кон Исус.

30.

Но кога го виде силниот ветар, се исплаши, почна да тоне и извика, велејќи: "Господи, спаси ме!"

31.

А Исус веднаш ја испружи раката, го фати и му рече: "Маловернику, зошто се посомнева?"

32.

И кога влегоа во коработ, ветрот престана.

33.

А оние што беа во коработ, дојдоа и Му се поклонија, велејќи: "Навистина, Ти си Божјиот Син."

34.

И кога преминаа на другата страна, дојдоа во генисаретската земја.

35.

И кога Го препознаа мажите од тоа место, разгласија по целата околина, па Му ги донесоа сите што беа болни,

36.

и Го молеа да се допрат само до работ од Неговата наметка; и кој како ќе се допреше, оздравуваше.

← Matthew (14/28) →