Luke (20/24)

← Luke (20/24) →

Еден ден кога го поучуваше народот во Храмот и го проповедаше Евангелието, пристапија првосвештениците и закониците со старешините,

и Му рекоа: "Кажи ни со каква власт го правиш тоа? Или, Кој е тој што Ти ја даде таа власт?"

А Тој во одговор им рече: "И Јас ќе ви поставам едно прашање, па одговорете ми:

Јовановото крштавање од небото ли беше или од луѓето?"

А тие расправаа меѓу себе, велејќи: "Ако речеме: 'од небото', ќе ни рече: 'Зошто тогаш не му верувавте?'

Ако речеме: 'од луѓето', целиот народ ќе нè каменува, зашто е уверен дека Јован беше пророк",

па одговорија дека не знаат од каде е.

А Исус им рече: "Ни Јас нема да ви кажам со каква власт го вршам ова."

И почна да му ја раскажува на народот оваа споредба: "Еден човек насади лозје и им го даде под наем на лозари, па си замина на подолго време.

10.

А кога дојде време испрати свој слуга кај лозарите за да му дадат од плодовите на лозјето. Лозарите го натепаа и го испратија назад со празни раце.

11.

И пак испрати друг слуга, а тие го натепаа и него, го посрамија и го испратија со празни раце.

12.

Испрати и трет, а тие и него го ранија и го исфрлија.

13.

Тогаш господарот на лозјето рече: "Што да правам? Ќе го испратам својот милен син. Можеби ќе имаат почит спрема него.

14.

А кога лозарите го видоа почнаа да се договараат меѓу себе: "Овој е наследникот! Ајде да го убиеме, за да биде наследството наше!"

15.

И го исфрлија надвор од лозејто и го убија. Што ќе им направи сопственикот на лозјето за стореното?

16.

Ќе дојде и ќе ги погуби лозарите, а лозјето ќе им го даде на други." А кога тие го чуја тоа, рекоа: "Никако!"

17.

А Тој ги погледна и рече: "Тогаш, што значи ова што е напишано: "Каменот што го отфрлија ѕидарите, стана темелен камен?

18.

Секој, кој ќе падне на овој камен, ќе биде разбиен на парчиња, а врз кого ќе падне тој ќе го смачка."

19.

И закониците и првосвештениците гледаа во истиот час да Го фатат, но се плашеа од народот, зашто сфатија дека оваа споредба ја раскажа за нив.

20.

И Го дебнеа, па Му испратија душкала кои се преправаа праведни, за да Го фатат за збор и да им го предадат на законот и на власта на управителот.

21.

И Го прашаа, велејќи му: "Учителе, знаеме дека право зборуваш и поучуваш; и не гледаш кој е кој, туку навистина поучуваш за Божјиот пат.

22.

Дозволено ли е да му даваме данок на цезарот или не?"

23.

Тој го сфати нивното лукавство и рече:

24.

"Покажете ми денариј! Чиј лик и натпис се на него?" Тие рекоа: "На цезарот!"

25.

А Тој им рече: "Тогаш, дајте му го цезаровото на цезарот, а Божјото на Бог!"

26.

И не можеа да Го фатат за збор пред народот, па молкнаа, вчудовидени од Неговиот одговор.

27.

Тогаш се приближија некои од садукеите, кои тврдеа дека нема воскресение, и Го прашаа, велејќи:

28.

"Учителе, Мојсеј ни напиша: Ако некому му умре оженет брат, а е без деца, брат му нека ја земе жената и нека му подигне потомство на брата си.

29.

Беа седуммина браќа. Првиот се ожени и умре без деца.

30.

Тогаш ја зеде вториот,

31.

па третиот, и така сите седуммина. И сите умреа и не оставија деца.

32.

Најпосле умре и жената.

33.

И така: при воскресението, чија жена ќе биде таа, зашто сите седуммина ја имале за жена?"

34.

А Исус им одговори: "Децата на овој век се женат и мажат,

35.

а оние кои ќе бидат достојни да го придобијат оној век и воскресението од мртвите, ниту ќе се женат, ниту ќе се мажат.

36.

Тие не ќе можат веќе ни да умрат, зашто се како ангелите, и Божји синови се, зашто се синови на воскресението.

37.

А дека мртвите ќе станат, тоа и Мојсеј го кажа на местото кај грмушката, каде што Го нарече Господ: 'Бог на Авраам, Бог на Исак и Бог на Јаков.'

38.

А Бог не е Бог на мртвите, туку на живите, зашто во Него сите се живи."

39.

А некои од закониците како одговор рекоа: "Добро рече, Учителе!"

40.

И не се осмелија веќе да Го прашаат за ништо друго.

41.

Тогаш им рече: "Зошто велат дека Христос е Давидов Син?

42.

Зашто самиот Давид вели во свитокот на псалмите: "Му рече Господ на мојот Господ: 'Седни од Мојата десна страна,

43.

додека не ги соборам Твоите непријатели под нозете Твои!'

44.

Значи, Давид Го нарекува Господ. Тогаш како Тој може да Му биде син?"

45.

И додека целиот народ Го слушаше, Тој им рече на Своите ученици:

46.

"Чувајте се од закониците, кои сакаат да одат во долги облеки, на кои им се мили поздравите по пазарите, почесните места во синагогите и челните места на гоштавките,

47.

кои ги проголтуваат домовите на вдовиците, и се молат долго за да бидат видени. Тие ќе добијат поголема осуда! "

← Luke (20/24) →