←  John (12/21)  →
1. На шест дни пред Пасхата, Исус дојде во Бетанија, каде што беше Лазар, кого го воскресна од мртвите.
2. Таму Му приготвија вечера. Марта послужуваше, а Лазар беше еден од оние кои со Него беа прилегнати крај трпезата.
3. Тогаш Марија зеде литар миро од чист и скапоцен нард, ги помаза Исусовите нозе и ги избриша со својата коса; а куќата се исполни со мирис од мирото.
4. А Јуда Искариот, еден од Неговите ученици, кој сакаше да Го предаде, рече:
5. "Зошто мирово не се продаде за триста денарии, и да им се раздаде на сиромашните?"
6. Тоа не го рече зашто се грижеше за сиромашните, туку затоа што беше крадец; кај него беше чекмежето со пари и поткрадуваше од она што го пуштаа во него.
7. Но Исус рече: "Оставете ја! Нека го изврши тоа за денот на Мојот погреб.
8. Зашто сиромашните ги имате секогаш покрај себе, а Мене Ме немате секогаш."
9. Многу Евреи дознаа дека е таму, па дојдоа не само заради Исус, туку да го видат и Лазар, кого што го воскресна од мртвите.
10. Првосвештениците, пак, решија да го убијат и Лазар,
11. зашто многу Евреи ги напуштаа заради него и веруваа во Исус.
12. На следниот ден, голем број луѓе, што беа дојдени на празникот, кога слушнаа дека Исус доаѓа во Ерусалим,
13. зедоа палмови гранки, излегоа да го пречекаат, извикувајќи: "Осана! Благословен е Оној Кој доаѓа во Господовото име, Царот на Израел!"
14. А Исус најде младо од магаре, односно магаренце, и го јавна, како што е напишано:
15. "Не плаши се, Сионова ќерко! Еве, твојот Цар доаѓа, седејќи на младо магаре."
16. Неговите ученици отпрвин не го разбраа тоа, но кога Исус се прослави, тогаш се сетија дека тоа беше напишано за Него, и дека тоа Му Го сторија.
17. А народот, кој беше со Него, сведочеше дека Тој го повика Лазар од гробот и го воскресна од мртвите.
18. Заради тоа народот и излезе да Го пречека, зашто чу дека Тој го направи тој чудотворен знак.
19. Варисеите, пак, си рекоа меѓу себе: "Гледате дека сè е бесполезно, еве, народот тргна по Него."
20. Меѓу поклониците, кои беа дојдени на празникот, имаше и некои Грци.
21. Тие му пристапија на Вилип, којшто беше од галилејска Бетсаида, и го замолија, велејќи: "Господине, сакаме да Го видиме Исус.
22. Вилип отиде и му кажа на Андреј; потоа Андреј и Вилип отидоа и Му кажаа на Исус.
23. А Исус им одговори: "Дојде часот да се прослави Синот Човеков.
24. Bистина, вистина, ви велам, ако пченичното зрно не падне во земјата и не умре, останува само, а ако умре, донесува многу плод.
25. Кој го љуби својот живот, ќе го загуби, а кој го мрази својот живот на овој свет - ќе го запази за вечен живот.
26. Ако некој Ми служи Мене, нека Ме следи; таму каде што Сум Јас, таму ќе биде и Мојот слуга. Ако некој Ми служи Мене, него Таткото ќе го почитува.
27. Еве, Мојата душа е вознемирена, и што да кажам: Татко, избави Ме од овој час? Па, заради тоа и дојдов до овој час!
28. Татко, прослави го Твоето име!" Тогаш дојде глас од небото: "Го прославив и пак ќе го прославам."
29. А народот, кој стоеше и го чу, рече: "Згрми!"- а други рекоа: "Ангел Му проговори!"
30. Исус во одговор рече: "Овој глас не дојде заради Мене, туку заради вас.
31. Сега е судот на овој свет. Сега владетелот на овој свет ќе биде изгонет!
32. А Јас, ако бидам воздигнат од земјата, ќе ги привлечам сите кон Себе."
33. Тоа го рече за да покаже со каква смрт ќе умре.
34. Тогаш народот Му одговори: "Од Законот имаме слушнато дека Христос треба да остане вечно. Тогаш, како велиш Ти: 'Синот Човеков треба да биде воздигнат?' Кој е тој Син Човеков?"
35. Тогаш Исус им рече: "Уште малку време Светлината е меѓу вас! Одете додека ја имате Светлината, за да не ве зафати темнината! Кој оди во темнина, не знае каде оди.
36. Додека ја имате Светлината, верувајте во Светлината, за да бидете синови на Светлината." Исус го рече тоа, па отиде и се скри од нив.
37. Иако направи толку чудотворни знаци пред нив, не веруваа во Него,
38. за да се исполни словото, што го рече пророкот Исаија: "Господи, кој и поверува на нашата порака? И на кого му се откри Господовата рака?"
39. Затоа не можеа да веруваат, зашто Исаија уште рече:
40. "Им ги заслепи очите и им ги скамени срцата, за да не гледаат со очите, за да не разбираат со срцето и да не се обратат - за да не ги исцелам."
41. Исаија го рече тоа, зашто ја виде Неговата слава и зборуваше за Него.
42. Сепак, мнозина од првенците поверуваа во Него, но заради фарисеите тоа не го признаваа јавно, за да не бидат исклучени од синагогата;
43. зашто повеќе ја сакаа човечката слава, отколку Божјата.
44. А Исус го поткрена гласот и рече: "Кој верува во Мене, не верува во Мене туку во Оној Кој Ме прати.
45. И кој Ме гледа Мене, Го гледа Оној Кој Ме прати.
46. Јас, Светлината, дојдов на светот, за ниту еден кој верува во Мене да не остане во темнина.
47. И ако некој ги чуе Моите зборови, а не ги почитува, Јас не го судам: зашто не дојдов да Му судам на светот, туку да го спасам светот.
48. Кој Ме отфрла Мене и не ги прима Моите зборови, има свој судија: Словото, што го изговорив, тоа ќе му суди во последниот ден.
49. Зашто Јас не зборував Сам од Себе, туку Таткото Кој Ме прати, Тој Ми даде заповед што да речам и што да зборувам.
50. И знам дека Неговата заповед е вечен живот. И така, она што го зборувам Јас, го зборувам онака како што Ми кажа Таткото."
←  John (12/21)  →