John (11/21)

← John (11/21) →

Имаше и еден болен човек, Лазар од Бетанија, од селото на Марија и сестра и Марта.

А Марија, чиј брат Лазар беше болен, беше онаа која Го помаза Господа со миро и ги избриша Неговите нозе со својата коса.

И така, сестрите пратија вест до Него, да Му кажат: "Господи, ете, болен е оној кого го љубиш."

А штом Исус го чу тоа, рече: "Болеста не е за умирачка, туку за Божја слава, за преку неа да се прослави Божјиот Син."

Исус ги љубеше Марта, нејзината сестра и Лазара.

И кога чу дека е болен, остана уште два дена во местото каде се наоѓаше.

Потоа им рече на учениците: "Да отидеме пак во Јудеја."

Учениците Му рекоа: "Раби, Евреите сега сакаа да Те каменуваат, а Ти пак одиш онаму?"

Исус одговори: "Зар денот нема дванаесет часови? Ако некој оди дење, не се сопнува, зашто ја гледа светлината на овој свет.

10.

А ако некој оди ноќе, се сопнува, зашто нема светлина во него."

11.

Тоа им го рече, а потоа продолжи: "Нашиот пријател Лазар заспа, одам да го разбудам."

12.

Тогаш учениците Му рекоа: "Господи, ако заспал, ќе оздравее."

13.

Додека Исус зборуваше за неговата смрт, тие мислеа дека зборува за починка во сон.

14.

Тогаш Исус им рече јасно: "Лазар умре;

15.

ама се радувам заради вас, оти не бев таму, за да поверувате. Ајде да отидеме кај него."

16.

Тогаш Тома, наречен Близнак, им рече на соучениците: "Да отидеме и ние за да умреме со него!"

17.

И така, кога Исус дојде дозна дека е четири дена во гробот.

18.

А Бетанија беше близу до Ерусалим, околу петнаесет стадии,

19.

и мнозина Евреи беа дошле кај Марта и Марија да ги утешат за братот.

20.

Штом чу Марта дека доаѓа Исус, излезе да Го пречека, а Марија остана дома.

21.

Притоа Марта Му рече на Исус: "Господи, да беше Ти тука, брат ми немаше да умре.

22.

А и сега знам дека Бог ќе Ти даде сè за што ќе Го замолиш."

23.

Исус и рече: "Твојот брат ќе воскресне."

24.

Марта Му рече: "Знам дека ќе воскресне при воскресението, во последниот ден."

25.

Исус и рече: "Јас Сум Bоскресението и Животот; оној што верува во Мене, и да умре - ќе живее.

26.

И секој, кој живее и верува во Мене, нема да умре довека. Bеруваш ли во тоа?

27.

Му рече: "Да, Господи, јас верувам дека Ти си Христос, Божјиот Син, Кој треба да дојде на светот."

28.

Штом го рече тоа, отиде и ја повика сестра си Марија и и рече скришно: "Учителот е тука и те вика!"

29.

А таа, штом го чу тоа, веднаш стана и тргна кон Него.

30.

Имено, Исус уште не беше втасал во селото, туку беше на местото каде што Го сретна Марта.

31.

Евреите, пак, кои беа со неа дома и ја тешеа, штом видоа дека Марија стана и бргу излезе, тргнаа по неа, мислејќи дека оди на гробот, таму да се изнаплаче.

32.

А кога Марија дојде таму, каде што беше Исус, кога Го виде, падна пред Неговите нозе и Му рече: "Господи, да беше Ти тука, немаше брат ми да умре."

33.

Кога Исус ја виде расплакана, и како плачат Евреите, кои дојдоа со неа, се растажи во духот, и се потресе

34.

и рече: "Каде го положивте?" Му рекоа: "Господи, дојди и види!"

35.

Исус просолзи.

36.

Тогаш Евреите рекоа: "Гледај, колку го љубел!"

37.

А некои од нив рекоа: "Не можеше ли Овој Кој му ги отвори очите на слепиот, да направи и овој да не умре?"

38.

А Исус пак длабоко трогнат, дојде до гробот; а тоа беше пештера со камен навален на влезот.

39.

Исус рече: "Поместете го каменот!" Марта, сестрата на покојникот, Му рече: "Господи, веќе смрди, зашто четири дена е во гробот."

40.

Исус и рече: "Нели ти реков, ако веруваш, ќе ја видиш Божјата слава?"

41.

Тогаш го поместија каменот, а Исус ги поткрена очите и рече: "Татко, Ти благодарам што Ме послуша.

42.

Јас знаев дека секогаш Ме слушаш, но ова го реков заради насобраните луѓе, за да поверуваат дека Ти Ме прати."

43.

Откако го рече тоа, викна со силен глас: "Лазаре, излези надвор!"

44.

Умрениот излезе, замотан со повои по рацете и нозете, а лицето му беше забрадено со крпа. Исус им рече: "Одмотајте го и пуштете го да оди!"

45.

Тогаш мнозина од Евреите, кои дојдоа со Марија и видоа што направи Тој, поверуваа во Него,

46.

а некои од нив отидоа кај фарисеите и им раскажаа што стори Исус.

47.

Затоа првосвештениците и фарисеите го свикаа Советот и рекоа: "Што да чиниме? Овој човек прави многу чудотворни знаци!

48.

Ако Го оставиме така, сите ќе веруваат во Него, а Римјаните ќе дојдат и ќе ни ги одземат и земјата и народот!"

49.

А еден од нив, Кајафа, кој беше врховен свештеник во таа година, им рече: "Bие не знаете ништо,

50.

ниту помислувате дека е подобро за нас да умре еден човек за народот, отколку сиот народ да пропадне."

51.

А ова не го рече сам од себе, туку, како врховен свештеник во таа година, прорече дека Исус ќе умре за народот,

52.

и не само за народот, туку и за да ги собере заедно раштрканите Божји деца.

53.

Така, по тој ден се договорија да Го убијат.

54.

Затоа Исус веќе не се движеше јавно меѓу Евреите, туку отиде оттаму во еден крај близу до пустината, во градот наречен Ефраим, и таму престојуваше со учениците.

55.

А наближуваше јудејската Пасха, па мнозина од внатрешноста се искачуваа кон Ерусалим, пред Пасхата, за да се исчистат.

56.

Го бараа Исус, и стоејќи во Храмот зборуваа меѓу себе: "Што мислите? Нема ли да дојде на празникот?"

57.

А првосвештениците и фарисеите веќе беа издале заповед, ако некој дознае каде е, да јави, за да Го фатат.

← John (11/21) →