Job (39/42)

← Job (39/42) →

Ти ли ловиш плен за лавицата и ги наситуваш лавчињата,

кога тие лежат во леглата или почиваат под сенка во заседа?

Кој и ја приготвува храната на враната кога пиленцата нејзини, скитајки без храна, викаат кон Бога?

Го знаеш ли времето, кога дивите кози ра аат по карпите, и си забележувал ли како ра аат срните?

Можеш ли да ги преброиш месеците на нивната бременост? И го знаеш ли времето кога ра аат?

Тие се превиткуваат, и ра ајки ги малечките свои, се ослободуваат од болките свои.

Породот нивни зајакнува, радост е во полето, си оди и не се врака при нив.

Кој го пуштил на слобода дивиот осел и кој му ги разврзал врските негови,

на кој сум му ја одредил пустињата за дом и соланите - за живеалиште.

10.

Тој се потсмева на вревата во градот и не го слуша викањето на терачот,

11.

си бара храна по горите и се впушта на секое зелено растение.

12.

Kе сака ли еднорог да ти служи и ке нокева ли во твоите јасли?

13.

Можеш ли да го врзеш со јаже еднорогот за браздата, и ке ја браносува ли по тебе нивата?

14.

Kе се потпреш ли на него, бидејки силата му е голема и ке му ја оставиш ли нему твојата работа?

15.

Kе му поверуваш ли, дека тој ке ги врати семињата твои и ке ги донесе на гумното твое?

16.

Ти ли му даде убави пердуви на паунот и криља и мов на нојот?

17.

Тој ги остави јајцата свои на земјата и ги топли на песокот,

18.

и заборава, дека нога може да ги скрши или полска sверка да ги згази;

19.

немилостив е спрема малечките свои, како да не се негови, и не се плаши, оти трудот негов ке биде залуден,

20.

зашто Бог не му дал мудрост и не го надарил со разум;

21.

а кога ке се извиши високо, му се потсмева на коњот и на јавачот негов.

22.

Ти ли му даде сила на коњот и ти ли го украси вратот негов со грива?

23.

Можеш ли да го исплашиш како скакулец? Треперењето на ноздрите негови е ужас;

24.

ја рове со нога земјата и се радува на силата своја; оди спроти оружје;

25.

се смее на опасноста и не се плаши и не се отстранува од меч.

26.

Торба со стрели sвечка на грбот негов, болска копјето и топузот;

27.

од немир и јарост голта земја и не може да стои при трубен звук;

28.

штом ке засвири трубата, тој вришти и оддалеку ја претчувствува битката, громкиот глас на војводите и викот.

29.

Поради твојата мудрост ли фрчи јастребот и ги насочува криљата свои кон југ?

30.

По твојот збор ли се издига орелот и си вие гнездо на високо?

31.

Тој живее на карпа и нокева на врв од стрмнината и на непристапни места;

32.

оттаму ја здогледува храната: очите негови гледаат далеку;

33.

и малечкте негови пијат крв; каде што има труп, таму е и тој."

34.

Продолжи Господ и му рече на Јова:

35.

"Кој се бори со Вседржителот, ке сака ли да поучува? Кој Го напа а Бога, нека Му одговори."

36.

Му одговори Јов на Господа и рече:

37.

"Еве, јас сум ништожен, што да Ти одговорам? Раката своја ја ставам на устата моја.

38.

Еднаш говорев, - сега нема да одговарам; говорев дури двапати, но повеке не."

← Job (39/42) →