Job (38/42)

← Job (38/42) →

Кога Елијуј престана да говори, Господ му одговори на Јова од бурата и рече:

"Кој е тој, што замрачува Провидението со зборови без смисла?

Препаши ја сега половината своја како маж: Јас ке те прашувам, а ти објаснувај Ми:

каде беше ти кога ги поставував основите на земјата? - кажи, ако знаеш.

Кој и ги определи мерките? Знаеш ли: кој го оптегнува јажето околу неа?

Врз што се зацврстени основите нејзини? Кој и го положи аголниот камен,

кога ликуваа утринските sвезди, и кога сите Божји синови извикуваа од радост?

Кој го затвори морето со врата, кога тоа се истргна, та излезе како од утроба;

кога облаците ги направив негова облека и маглата - негова повивка;

10.

кога му ја дадов мојата наредба и му наместив клучалки и врата;

11.

кога му реков: ‘до тука ке дојдеш и нема да преминуваш, и тука е границата на твоите горди бранови?

12.

Си му давал ли ти некогаш во животот свој заповед на утрото и си го посочувал ли на зората местото нејзино,

13.

за да ги опфати краиштата на земјата и да ги истресе од неа безбожниците,

14.

за да се измени земјата како глина под преса и да стане како разнобојна облека,

15.

да се одземе од беззакониците светлината нивна и да се скрши издигнатата рака нивна?

16.

Си слегувал ли во длабочината морска и си влегувал ли да ја испитуваш бездната?

17.

Се отворале ли пред тебе вратите на смртта; си ја видел ли ти вратата на смртната сенка?

18.

Си ја разгледал ли ширината на земјата? Кажи го, ако го знаеш сето тоа.

19.

Каде е патот кон живеалиштето на светлината и каде е местото на темнината,

20.

за да стигнеш до границите нејзини и да ги знаеш патеките до домот нејзин?

21.

Ти го знаеш тоа, зошто тогаш беше веке роден; но бројот на дните твои е мошен голем.

22.

Си влегувал ли ти во местата на снегот и си ги видел ли сокровиштата на градот,

23.

што Јас ги чувам за смутно време, за денот на битка и војна?

24.

По кој пат се разлева светлината и се разнесува источниот ветар по земјата?

25.

Кој ги отвора потоците за изливање на водата и патот за грмоносните светкавици,

26.

за да па а дожд врз земјата без лу е, врз пустињата, каде што нема човек;

27.

за да ја заситува пустињата и степата и да ги разбудува зелените ‘ркулци да никнуваат?

28.

Дождот има ли татко? Или кој ги ра а какпите на росата?

29.

Од чија утроба излегува мразот; и кој ја ра а небеската слана?

30.

Водите како камен да си зацврстуваат, и површината на бездната да замрзнува.

31.

Можеш ли да го врзеш јазелот на Плејадата и да ги разврзеш врските на Орион?

32.

Можеш ли да го изведуваш Соsвездието во времето негово и да ја водиш Вечерната sвезда?

33.

Ги знаеш ли законите на небото, можеш ли да уредиш тоа да владее над земјата?

34.

Можеш ли да го кренеш гласот свој до облаците, за да те покрие обилно водата?

35.

Можеш ли да испракаш молњи, и да тргнат и да ти речат: ‘еве не?‘

36.

Кој вложи мудрост во срцето на човекот, и кој му даде смисла на разумот?

37.

Кој може да ги преброи обалците со својата мудрост и да ги задржи садовите од небото,

38.

кога правот се претвора во кал и грутките се слепуваат?

← Job (38/42) →