←  Job (24/42)  →

---

1.

"Зошто не се сокриени од Вседржителот времињата? И оние, кои Го знаат, не ги гледаат дните Негови?

2.

Безбожниците поместуваат ме и, ограбуваат стада и си ги пасат,

3.

од сираците одземаат осел, од вдовица вол - за залог;

4.

сиромаси истуркуваат по патот, сите понизени се принудени да се кријат од нив.

5.

Ете, како диви осли во пустиња, излегуваат тие по работата своја, стануваат рано за грабеж; пустињата им дава леб за нив и за децата нивни;

6.

жнеат по ту и ниви, и берат грозје во ту и лозја;

7.

многу голи нокеваат без покрив и без облека на студ;

8.

наводенети од горски дождови и, немајки прибежиште, се притискаат до карпи;

9.

раздвојуваат сираче од градите на мајката и земаат залог од сиромав;

10.

ги тераат да одат голи, без облека, и они што носат снопови - ги оставаат да гладуваат;

11.

оние што маслиновиот елеј им го цедат, они што грозје во каците нивни гмечат - ги измачуваат со жед.

12.

Во градот лу ето офкаат и душата на убиваните вика, и Бог не го забранува тоа.

13.

Тие и се противат на светлината, не ги знаат патиштата нејзини и не одат по патеките нејзини.

14.

На разденување станува убиецот, убива сиромав и беден, а ноке е крадец.

15.

И окото на прељубникот чека да се стемни, велејки: ‘ничие око нема да види,‘ - и го покрива лицето свое.

16.

Во темнината се провираат под куките, оние што дење ги забележиле; не знаат за светлина.

17.

Утрото за нив е смртна сенка, бидејки им се позанти ужасите на смртната сенка.

18.

Лесен е таквиот на водната површина, проклет е делот негов на земјата, и не го гледа патот кон лозјата.

19.

Како што сушата и горештината ја голтаат снежната вода; така пеколот ги голта грешниците.

20.

Нека го заборави утробата мајчина; нека биде храна за црвите; нека не остане помен за него; како дрво ке се крши беззаконикот;

21.

оној кој угнетува бездетна, и на вдовица не и прави добро.

22.

Тие и силните ги ограбуваат со својата сила; остане ли некој, нема надеж за животот свој.

23.

Бог им дава во што да се надеваат, но Неговите очи ги гледаат нивните патишта.

24.

Се креваат високо, - и, ете, веке ги нема; па аат и умираат, како и сите, и како врвовите на класовите се кршат.

25.

Ако тоа не е така, - кој ке ме изобличи за лагата и кој ке ги претвори во ништо зборовите мои?"

---

←  Job (24/42)  →