← Isaiah (36/66) → |
1. | Во четиринаесеттата година на царот Езекија, асирскиот цар Сенахерим, стана против сите утврдени градови на Јудеја и ги презеде. |
2. | Тогаш асирскиот цар го прати Рапсака со голема војска од Лахис во Еурсалим при царот Езекија; и тој се запре кај водоводот на горниот водостој по патот за нивата на валавичарот. |
3. | И излезе при него Елијаким, Хелкиевиот син, началник на дворецот, и писарот Свена, и летописецот Јоах, Асафовиот син. |
4. | И им рече Рапсак: "Кажете му на Езекија: вака вели големиот цар, царот асирски: каква е таа надеж, на која се надеваш? |
5. | Јас мислам, дека се тоа само празни зборови, а за војна се потребни совет и сила: и така, на кого се надеваш ти, па си се одметнал од мене? |
6. | Ете, ти многу се потпираш на Египет, на таа скршена трска, која, ако некој се потрпе на неа, ке му влезе во раката и ке ја прободе. Таков е Фараонот, царот египетски, за сите, кои се надеваат на него. |
7. | Ако ли ми кажеш: се надеваме на Господа, нашиот Бог, - тогаш на оној ли, чии светилишта и жртвеници ги замени Езекија и му кажа на Јуда и на Ерусалим: "само пред овој жртвеник клањајте се?" |
8. | И така, влези во сојуз со мојот господар, царот асирски; - ке ти дадам две иљади коњи; можеш ли да испратиш јавачи за нив? |
9. | Па како сакаш да го натераш да отстапи водачот, еден од најмладите слуги на мојот господар, надевејки се на Египет, заради коли бојни и коњи? |
10. | Та зар јас без вољата на Господа тргнав против оваа земја, за да ја разорам? Господ ми рече: оди против таа земја и разори ја. |
11. | Тогаш Елијаким, Севна и Јоах му рекова на Рапсака: "Говори им на слугите твои на арамејски, зашто ние разбираме, е не ни говори по јудејски, за да чуе народот, кој е на sидините. |
12. | И Рапсак рече: "Зар само при твојот господар и при тебе ме испрати господарот мој да ги кажам овие зборови? Не, исто така и при лу ето, што седат по sидините, за да го јадат со вас изметот свој и да ја пијат мочта своја." |
13. | Тогаш стана Рапсак и извика со висок глас по јудејски и рече: "Чујте ги зборовите на големиот цар, асирскиот цар! |
14. | Вака вели царот: нека не ве мами Езекија, зашто тој не може да ве спаси; |
15. | И нека не ви дава надеж Езекија во Господа, велејки: "Господ ке не спаси; овој град нема да биде предаден во рацете на царот асиски." |
16. | Не го слушајте Езекија, зашто вака говори царот асирски: примирете се со мене и излезете пред мене, и секој нека го јаде плодот од лозјето свое и од смоквата своја и секој нека пие вода од својот кладенец, |
17. | додека не дојдам и ве земам во исто таква земја, каква што е и вашата земја, во земја на леб и вино, во земја на плодови и лозја. |
18. | И така, да не ве мами Езекија, велејки: "Господ ке не спаси". Боговите на народите ја спасија ли, секој својата земја од раката на асирскиот цар? |
19. | Каде се боговите на Емат и Арпад? Каде се боговите на Сепарваим? Ја спасија ли тие Самарија од мојата рака? |
20. | Кој од сите богови на тие земји ја спаси земјата своја од мојата рака? Та зар Господ ке го спаси Ерусалим од мојата рака?" |
21. | Но тие молчеа и не му одговорија ни збор, зашто од царот беше дадена повелба: не му одговарајте. |
22. | Тогаш отиде Елијаким, синот Хелкиев, началник на дворецот, и Севна писарот, и Јоах, син Асафов, летописец при Езекија, со раскината облека, и му ги предадоа зборовите на Рапсака. |
← Isaiah (36/66) → |