← Ezekiel (33/48) → |
1. | И би слово Господово до мене: |
2. | "Сине човечки: кажи збор кон синовите на твојот народ и речи им: ако пратам врз некоја земја меч и народот на таа земја ме у себе избере човек и го постави за стражар, |
3. | и тој, штом ке го види мечот кој се протега врз земјата, ке затруби во труба и ке го предупреди народот, |
4. | па, ако некој го чуе трубниот глас, но не се претпази тогаш кога ке дојде мечот и ке го достигне, крвта негова ке падне врз главата негова. |
5. | Трубниот глас тој го чул, но не се претпазил, па затоа крвта негова ке падне врз него; а кој ке се претпази, тој ке си го спаси животот. |
6. | Ако, пак, стражарот го види мечот што иде и не затруби со трубата, така што народот нема да биде предупреден, тоа тогаш, кога ке дојде мечот и некому ке му го одземе животот, тој ке биде погоден заради гревот свој, но крвта негова ке ја барам од стражарот. |
7. | И тебе, сине човечки, Јас те поставив како стражар на домот Израилев: ти ке слушаш слово од Мојата уста и ке ги вразумуваш од Мене. |
8. | Кога ке му речам на грешникот: ‘грешнику, ти бездруго ке умреш‘, а ти не му кажеш ништо, не го опоменеш беззаконикот да го остави неговиот пат, грешникот ке умре за својот грев, но крвта негова ке ја барам од раката твоја. |
9. | Ако, пак, беззаконикот си го предупредил, да се врати од својот пат, а тој не се одвратил од патот свој, тој ке умре за својот грев, но ти ке ја зачуваш душата своја. |
10. | Сине човечки, кажи му на домот Израилев - вие велите: ‘нашите престапи и нашите гревови се врз нас, и ние пропа аме во нив, како тогаш можеме да живееме?‘ |
11. | Кажи им, жив сум Јас, вели Господ Бог: Јас не ја сакам смртта на грешникот, туку грешникот да се одврати од својот пат и да остане жив. Вратете се, вратете се од вашите лоши патишта; зошто да умирате вие, доме Израилев?" |
12. | Сине човечки, кажи им на синовите од твојот народ; преведноста нема да го спаси преведникот во денот на неговиот престап, и грешникот поради беззаконието свое нема да падне во денот, кога ке се откаже од гревот свој, како и преведникот во денот, кога ке згреши, не ке може да остане ме у живите заради својата праведност. |
13. | Кога ке му речам на праведникот дека тој нема да биде жив, и тој се надева на својата праведност, па врши неправда, тогаш сите негови праведни дела нема да се спомнат, и тој ке умре од неправдата своја, што ја извршил. |
14. | А кога ке му кажам на грешникот: "бездруго ке умреш", и тој се откаже од гревовите свои, па врши суд и правда, |
15. | а, ако тој грешник го врати залогот, го поврати ограбеното, оди по законот на животот и не врши ништо лошо, - тогаш тој ке живее, нема да умре. |
16. | Ниеден од неговите гревови, што ги извршил нема да му се спомнат; тој почнал да врши суд и правда, тој ке биде жив. |
17. | Синовите на твојот народ велат: "не е прав патот на Господа", а всушност нивниот пат не е прав. |
18. | Кога праведникот ке отстапи од својата праведност и почне да врши беззаконие, тој ке умре заради тоа. |
19. | Кога, пак, грешникот ке се поврати од гревот свој и ке почне да врши суд и правда, заради тоа тој ке остане жив. |
20. | А вие велите: "не е прав патот на Господа!". Јас ке ви судам, доме Израилев, на секого од вас според патиштата негови. |
21. | Во дванаесеттата година од нашето преселување, десеттиот месец во петтиот ден од месецот, дојде при мене еден од избавените од Ерусалим и рече: "разрушен е градот!" |
22. | Но уште пред да дојде спасениот, вечерта беше раката Господова врз мене и Он ја отвори устата моја, пред да дојде оној утредента при мене; ми се отвори устата и јас веке не бев безгласен. |
23. | И би слово Господово до мене: |
24. | "Сине човечки, оние, што живеат во запустените места на земјата Израилева, зборуваат и велат: Авраам беше еден и ја наследи оваа земја; а ние сме многумина, па затоа нам ни е дадена оваа земја да ја владееме." |
25. | Затоа кажи им - вака вели Господ Бог: "Вие ке јадете со крв, ке ги кревате очите свои кон идоли и ке пролевате крв, а сакате да владеете со оваа земја? |
26. | Вие се потпирате на мечот свој, вршите гнасни работи, ја осквернувате жената на својот ближен и сакате да владеете со земјата? |
27. | Еве што ке им кажеш - така вели Господ Бог: жив сум Јас! Оние, што се по разорените места, ке паднат од меч; оние, пак, што се нао аат во поле, ке им дозволам на sверовите да ги изедат. Кои се, пак, во тврдините и по пештери, со смрт ке ги поразам. |
28. | И ке ја направам земјата пустиња над пустињите, о гордата мок нејзина ке престане, па ке запустат планините Израилеви, така што не ке има кој да минува преку нив. |
29. | И ке познаат тогаш, дека Јас сум Господ, кога ке ја направам земјата пустиња над пустињите заради сите нивни гнасни дела, што ги извршиле. |
30. | А за тебе, сине човечки, синовите од твојот народ прикажуваат покрај sидовите и пред портите на куките, и си велат еден на друг, брат на брат: ‘Одете и послушајте какво слово дојде од Господа!‘ |
31. | И тие ке доа аат при тебе како на собрание народно и Мојот народ ке седи пред лицето твое и ке ги слуша зборовите твои, но нема да ги извршува; оти тие од тоа во устата своја си прават шеги, а срцето нивно се вовлекува по нивната лакомост. |
32. | Па, ете, за нив ти си пеач со пријатен глас и кој убави свири: тие ги слушаат твоите зборови, но не ги исполнуваат. |
33. | А кога ке дојде тоа, - а, еве, веке иде, - тогаш ке познаат, дека ме у нив имало пророк." |
← Ezekiel (33/48) → |