| ← Ecclesiastes (8/12) → |
| 1. | Кој е како мудриот, и кој го разбира значењето на работите? Мудроста на човек му го просветлува лицето негово, и строгоста на лицето негово се изменува. |
| 2. | Јас ти велам: пази го царскиот збор, и тоа - поради клетвата пред Бога. |
| 3. | Не брзај да бегаш од лицето негово и не биди тврдоглав во лошите работи; зашто, тој што ке посака, се може да направи. |
| 4. | Каде што е зборот на царот, таму е и власта; и кој ке му каже: "Што правиш?" |
| 5. | Кој пази заповед, тој не доживува никакво зло: срцето на мудриот знае и време и наредба; |
| 6. | зашто за секоја работа има свое време и свој суд; а човека го обвинува неговото недело, |
| 7. | зашто не знае, што ке биде и како ке биде тоа - кој ке му каже? |
| 8. | Ниеден човек нема власт над духот, за да го подржи духот, и нема власт над смртниот ден, нема избавување во таа работа, ни нечесниота нема да го спаси нечесниот. |
| 9. | Сето тоа го видов, и го свртувам срцето свое кон секоја работа, што се врши под сонцето. Понекогаш човекот господари над човек на своја штета. |
| 10. | Видов тогаш како погребуваат нечесни, и оние што доа аа од своето место беа пофалени во градот, што така постапија. И тоа е суета! |
| 11. | Бидејки не се врши суд над лоши работи, затоа не се плаши срцето на синовите човечки од прави зло. |
| 12. | Иако некој грешник врши стопати зло, судот му се одолжува; но јас знам, дека ке им биде добро само на оние, што се бојат од Бога, кои имаат страв пред лицето Негово; |
| 13. | а за нечесниот нема да има добро, и како сенка, само кратко време, ке преуспее оној, кој не се плаши пред Бога. |
| 14. | Има и таква суета на земјата: праведните ги постигнува она, што би ги заслужиле делата на нечесните, а со нечесните станува она, што би го заслужиле делата на праведните. А јас си реков: и тоа е суета! |
| 15. | И ја пофалив јас веселбата; зашто нема подобро за човекот под сонцето, освен да јаде, да пие и да се весели: тоа го придружува човекот во трудовите негови преку дните на животот негов, што му го дал Бог под сонцето. |
| 16. | Кога го управив срцето свое кон тоа, да постигнам мудрост и да ги разгледам работите, што се вршат на земјата, така што на човекот да не му доа а сон ни дење ни ноке, - |
| 17. | тогаш ги видов сите дела Божји и најдов, оти човекот не може да ги сфати работите, што се вршат под сонцето. Колку и да се труди човекот да ги испитува, пак нема да го постигне тоа. |
| ← Ecclesiastes (8/12) → |