← Job (36/42) → |
1. | addens quoque Heliu haec locutus est |
2. | sustine me paululum et indicabo tibi adhuc enim habeo quod pro Deo loquar |
3. | repetam scientiam meam a principio et operatorem meum probabo iustum |
4. | vere enim absque mendacio sermones mei et perfecta scientia probabitur tibi |
5. | Deus potentes non abicit cum et ipse sit potens |
6. | sed non salvat impios et iudicium pauperibus tribuit |
7. | non aufert a iusto oculos suos et reges in solio conlocat in perpetuum et illi eriguntur |
8. | et si fuerint in catenis et vinciantur funibus paupertatis |
9. | indicabit eis opera eorum et scelera eorum quia violenti fuerint |
10. | revelabit quoque aurem eorum ut corripiat et loquetur ut revertantur ab iniquitate |
11. | si audierint et observaverint conplebunt dies suos in bono et annos suos in gloria |
12. | si autem non audierint transibunt per gladium et consumentur in stultitia |
13. | simulatores et callidi provocant iram Dei neque clamabunt cum vincti fuerint |
14. | morietur in tempestate anima eorum et vita eorum inter effeminatos |
15. | eripiet pauperem de angustia sua et revelabit in tribulatione aurem eius |
16. | igitur salvabit te de ore angusto latissime et non habentis fundamentum subter se requies autem mensae tuae erit plena pinguedine |
17. | causa tua quasi impii iudicata est causam iudiciumque recipies |
18. | non te ergo superet ira ut aliquem opprimas nec multitudo donorum inclinet te |
19. | depone magnitudinem tuam absque tribulatione et omnes robustos fortitudine |
20. | ne protrahas noctem ut ascendant populi pro eis |
21. | cave ne declines ad iniquitatem hanc enim coepisti sequi post miseriam |
22. | ecce Deus excelsus in fortitudine sua et nullus ei similis in legislatoribus |
23. | quis poterit scrutari vias eius aut quis ei dicere operatus es iniquitatem |
24. | memento quod ignores opus eius de quo cecinerunt viri |
25. | omnes homines vident eum unusquisque intuetur procul |
26. | ecce Deus magnus vincens scientiam nostram numerus annorum eius inaestimabilis |
27. | qui aufert stillas pluviae et effundit imbres ad instar gurgitum |
28. | qui de nubibus fluunt quae praetexunt cuncta desuper |
29. | si voluerit extendere nubes quasi tentorium suum |
30. | et fulgurare lumine suo desuper cardines quoque maris operiet |
31. | per haec enim iudicat populos et dat escas multis mortalibus |
32. | in manibus abscondit lucem et praecipit ei ut rursus adveniat |
33. | adnuntiat de ea amico suo quod possessio eius sit et ad eam possit ascendere |
← Job (36/42) → |