| ← Acts (23/28) → |
| 1. | intendens autem concilium Paulus ait viri fratres ego omni conscientia bona conversatus sum ante Deum usque in hodiernum diem |
| 2. | princeps autem sacerdotum Ananias praecepit adstantibus sibi percutere os eius |
| 3. | tunc Paulus ad eum dixit percutiet te Deus paries dealbate et tu sedens iudicas me secundum legem et contra legem iubes me percuti |
| 4. | et qui adstabant dixerunt summum sacerdotem Dei maledicis |
| 5. | dixit autem Paulus nesciebam fratres quia princeps est sacerdotum scriptum est enim principem populi tui non maledices |
| 6. | sciens autem Paulus quia una pars esset Sadducaeorum et altera Pharisaeorum exclamavit in concilio viri fratres ego Pharisaeus sum filius Pharisaeorum de spe et resurrectione mortuorum ego iudicor |
| 7. | et cum haec dixisset facta est dissensio inter Pharisaeos et Sadducaeos et soluta est multitudo |
| 8. | Sadducaei enim dicunt non esse resurrectionem neque angelum neque spiritum Pharisaei autem utrumque confitentur |
| 9. | factus est autem clamor magnus et surgentes quidam Pharisaeorum pugnabant dicentes nihil mali invenimus in homine isto quod si spiritus locutus est ei aut angelus |
| 10. | et cum magna dissensio facta esset timens tribunus ne discerperetur Paulus ab ipsis iussit milites descendere et rapere eum de medio eorum ac deducere eum in castra |
| 11. | sequenti autem nocte adsistens ei Dominus ait constans esto sicut enim testificatus es de me Hierusalem sic te oportet et Romae testificari |
| 12. | facta autem die collegerunt se quidam ex Iudaeis et devoverunt se dicentes neque manducaturos neque bibituros donec occiderent Paulum |
| 13. | erant autem plus quam quadraginta qui hanc coniurationem fecerant |
| 14. | qui accesserunt ad principes sacerdotum et seniores et dixerunt devotione devovimus nos nihil gustaturos donec occidamus Paulum |
| 15. | nunc ergo vos notum facite tribuno cum concilio ut producat illum ad vos tamquam aliquid certius cognituri de eo nos vero priusquam adpropiet parati sumus interficere illum |
| 16. | quod cum audisset filius sororis Pauli insidias venit et intravit in castra nuntiavitque Paulo |
| 17. | vocans autem Paulus ad se unum ex centurionibus ait adulescentem hunc perduc ad tribunum habet enim aliquid indicare illi |
| 18. | et ille quidem adsumens eum duxit ad tribunum et ait vinctus Paulus vocans rogavit me hunc adulescentem perducere ad te habentem aliquid loqui tibi |
| 19. | adprehendens autem tribunus manum illius secessit cum eo seorsum et interrogavit illum quid est quod habes indicare mihi |
| 20. | ille autem dixit Iudaeis convenit rogare te ut crastina die Paulum producas in concilium quasi aliquid certius inquisituri sint de illo |
| 21. | tu vero ne credideris illis insidiantur enim ei ex eis viri amplius quadraginta qui se devoverunt non manducare neque bibere donec interficiant eum et nunc parati sunt expectantes promissum tuum |
| 22. | tribunus igitur dimisit adulescentem praecipiens ne cui loqueretur quoniam haec nota sibi fecisset |
| 23. | et vocatis duobus centurionibus dixit illis parate milites ducentos ut eant usque Caesaream et equites septuaginta et lancearios ducentos a tertia hora noctis |
| 24. | et iumenta praeparate ut inponentes Paulum salvum perducerent ad Felicem praesidem |
| 26. | scribens epistulam continentem haec Claudius Lysias optimo praesidi Felici salutem |
| 27. | virum hunc conprehensum a Iudaeis et incipientem interfici ab eis superveniens cum exercitu eripui cognito quia Romanus est |
| 28. | volensque scire causam quam obiciebant illi deduxi eum in concilium eorum |
| 29. | quem inveni accusari de quaestionibus legis ipsorum nihil vero dignum morte aut vinculis habentem crimen |
| 30. | et cum mihi perlatum esset de insidiis quas paraverunt ei misi ad te denuntians et accusatoribus ut dicant apud te |
| 31. | milites ergo secundum praeceptum sibi adsumentes Paulum duxerunt per noctem in Antipatridem |
| 32. | et postera die dimissis equitibus ut irent cum eo reversi sunt ad castra |
| 33. | qui cum venissent Caesaream et tradidissent epistulam praesidi statuerunt ante illum et Paulum |
| 34. | cum legisset autem et interrogasset de qua provincia esset et cognoscens quia de Cilicia |
| 35. | audiam te inquit cum et accusatores tui venerint iussitque in praetorio Herodis custodiri eum |
| ← Acts (23/28) → |