← Psalms (77/150) → |
1. | Til söngstjórans. Fyrir Jedútún. Asafs-sálmur. |
2. | Ég kalla til Guðs og hrópa, kalla til Guðs, að hann megi heyra til mín. |
3. | Þegar ég er í nauðum, leita ég Drottins, rétti út hendur mínar um nætur og þreytist ekki, sál mín er óhuggandi. |
4. | Ég minnist Guðs og kveina, ég styn, og andi minn örmagnast. [Sela] |
5. | Þú heldur uppi augnalokum mínum, mér er órótt og ég má eigi mæla. |
6. | Ég íhuga fyrri daga, ár þau sem löngu eru liðin, |
7. | ég minnist strengjaleiks míns um nætur, ég hugleiði í hjarta mínu, og andi minn rannsakar. |
8. | Mun Drottinn þá útskúfa um eilífð og aldrei framar vera náðugur? |
9. | Er miskunn hans lokið um eilífð, fyrirheit hans þrotin um aldir alda? |
10. | Hefir Guð gleymt að sýna líkn, byrgt miskunn sína með reiði? [Sela] |
11. | Þá sagði ég: ,,Þetta er kvöl mín, að hægri hönd Hins hæsta hefir brugðist.`` |
12. | Ég víðfrægi stórvirki Drottins, ég vil minnast furðuverka þinna frá fyrri tíðum, |
13. | ég íhuga allar athafnir þínar, athuga stórvirki þín. |
14. | Guð, helgur er vegur þinn, hver er svo mikill Guð sem Drottinn? |
15. | Þú ert Guð, sá er furðuverk gjörir, þú hefir kunngjört mátt þinn meðal þjóðanna. |
16. | Með máttugum armlegg frelsaðir þú lýð þinn, sonu Jakobs og Jósefs. [Sela] |
17. | Vötnin sáu þig, ó Guð, vötnin sáu þig og skelfdust, og undirdjúpin skulfu. |
18. | Vatnið streymdi úr skýjunum, þrumuraust drundi úr skýþykkninu, og örvar þínar flugu. |
19. | Reiðarþrumur þínar kváðu við, leiftur lýstu um jarðríki, jörðin skalf og nötraði.Leið þín lá gegnum hafið, stígar þínir gegnum mikil vötn, og spor þín urðu eigi rakin. [ (Psalms 77:21) Þú leiddir lýð þinn eins og hjörð fyrir Móse og Aron. ] |
20. | Leið þín lá gegnum hafið, stígar þínir gegnum mikil vötn, og spor þín urðu eigi rakin. [ (Psalms 77:21) Þú leiddir lýð þinn eins og hjörð fyrir Móse og Aron. ] |
← Psalms (77/150) → |