← Psalms (74/150) → |
1. | Asafs-maskíl. Hví hefir þú, Guð, hafnað oss að fullu, hví rýkur reiði þín gegn gæsluhjörð þinni? |
2. | Haf í minni söfnuð þinn, er þú aflaðir forðum og leystir til þess að vera kynkvísl óðals þíns, haf í minni Síonfjall, þar sem þú hefir tekið þér bústað. |
3. | Bein þú skrefum þínum til hinna endalausu rústa: Öllu hafa óvinirnir spillt í helgidóminum! |
4. | Fjandmenn þínir grenjuðu inni á samkomustað þínum, reistu upp hermerki sín. |
5. | Eins og menn sem reiða hátt axir í þykkum skógi, |
6. | höggva þeir allan útskurð, mölva með exi og hamri. |
7. | Þeir hafa lagt eld í helgidóm þinn, vanhelgað bústað nafns þíns til grunna. |
8. | Þeir hugsuðu með sjálfum sér: ,,Vér skulum tortíma þeim öllum.`` Þeir brenndu öll samkomuhús Guðs í landinu. |
9. | Vér sjáum eigi merki vor, þar er enginn spámaður framar, og enginn er hjá oss sem veit hve lengi. |
10. | Hversu lengi, ó Guð, á fjandmaðurinn að hæða, á óvinurinn að spotta nafn þitt um aldur? |
11. | Hví dregur þú að þér hönd þína, hví geymir þú hægri hönd þína í barmi þér? |
12. | Og þó er Guð konungur minn frá fornum tíðum, sá er framkvæmir hjálpræðisverk á jörðu. |
13. | Þú klaufst hafið með mætti þínum, þú braust sundur höfuð drekans á vatninu, |
14. | þú molaðir sundur hausa Levjatans, gafst hann dýrum eyðimerkurinnar að æti. |
15. | Þú lést lindir og læki spretta upp, þú þurrkaðir upp sírennandi ár. |
16. | Þinn er dagurinn og þín er nóttin, þú gjörðir ljós og sól. |
17. | Þú settir öll takmörk jarðarinnar, sumar og vetur hefir þú gjört. |
18. | Minnst þess, Drottinn, að óvinurinn lastmælir, og heimskur lýður smánar nafn þitt. |
19. | Ofursel eigi villidýrunum sál turtildúfu þinnar, gleym eigi um aldur lífi þinna hrjáðu. |
20. | Gef gætur að sáttmála þínum, því að skúmaskot landsins eru full af bælum ofríkisins. |
21. | Lát eigi þann er kúgun sætir, snúa aftur með svívirðing, lát hina hrjáðu og snauðu lofa nafn þitt. |
22. | Rís upp, Guð, berst fyrir málefni þínu, minnst þú háðungar þeirrar, er þú sætir af heimskingjum daginn á enda.Gleym eigi hrópi fjenda þinna, glaumkæti andstæðinga þinna, þeirri er sífellt stígur upp. |
23. | Gleym eigi hrópi fjenda þinna, glaumkæti andstæðinga þinna, þeirri er sífellt stígur upp. |
← Psalms (74/150) → |