← Psalms (2/150) → |
1. | Hví geisa heiðingjarnir og hví hyggja þjóðirnar á fánýt ráð? |
2. | Konungar jarðarinnar ganga fram, og höfðingjarnir bera ráð sín saman gegn Drottni og hans smurða: |
3. | ,,Vér skulum brjóta sundur fjötra þeirra, vér skulum varpa af oss viðjum þeirra.`` |
4. | Hann sem situr á himni hlær. Drottinn gjörir gys að þeim. |
5. | Því næst talar hann til þeirra í reiði sinni, skelfir þá í bræði sinni: |
6. | ,,Ég hefi skipað konung minn á Síon, fjallið mitt helga.`` |
7. | Ég vil kunngjöra ályktun Drottins: Hann mælti við mig: ,,Þú ert sonur minn. Í dag gat ég þig. |
8. | Bið þú mig, og ég mun gefa þér þjóðirnar að erfð og endimörk jarðar að óðali. |
9. | Þú skalt mola þá með járnsprota, mölva þá sem leirsmiðs ker.`` |
10. | Verið því hyggnir, þér konungar, látið yður segjast, þér dómarar á jörðu. |
11. | Þjónið Drottni með ótta og fagnið með lotningu.Hyllið soninn, að hann reiðist eigi og vegur yðar endi í vegleysu, [ (Psalms 2:13) því að skjótt bálast upp reiði hans. Sæll er hver sá er leitar hælis hjá honum. ] |
12. | Hyllið soninn, að hann reiðist eigi og vegur yðar endi í vegleysu, [ (Psalms 2:13) því að skjótt bálast upp reiði hans. Sæll er hver sá er leitar hælis hjá honum. ] |
← Psalms (2/150) → |