| ← Psalms (141/150) → |
| 1. | Davíðssálmur. Drottinn, ég ákalla þig, skunda þú til mín, ljá eyra raust minni, er ég ákalla þig. |
| 2. | Bæn mín sé fram borin sem reykelsisfórn fyrir auglit þitt, upplyfting handa minna sem kvöldfórn. |
| 3. | Set þú, Drottinn, vörð fyrir munn minn, gæslu fyrir dyr vara minna. |
| 4. | Lát eigi hjarta mitt hneigjast að neinu illu, að því að fremja óguðleg verk með illvirkjum, og lát mig eigi eta krásir þeirra. |
| 5. | Þótt réttlátur maður slái mig og trúaður hirti mig, mun ég ekki þiggja sæmd af illum mönnum. Bæn mín stendur gegn illsku þeirra. |
| 6. | Þegar höfðingjum þeirra verður hrundið niður af kletti, munu menn skilja, að orð mín voru sönn. |
| 7. | Eins og menn höggva við og kljúfa á jörðu, svo skal beinum þeirra tvístrað við gin Heljar. |
| 8. | Til þín, Drottinn, mæna augu mín, hjá þér leita ég hælis, sel þú eigi fram líf mitt. |
| 9. | Varðveit mig fyrir gildru þeirra, er sitja um mig, og fyrir snörum illvirkjanna.Hinir óguðlegu falli í sitt eigið net, en ég sleppi heill á húfi. |
| 10. | Hinir óguðlegu falli í sitt eigið net, en ég sleppi heill á húfi. |
| ← Psalms (141/150) → |