← Psalms (130/150) → |
1. | Úr djúpinu ákalla ég þig, Drottinn, |
2. | Drottinn, heyr þú raust mína, lát eyru þín hlusta á grátbeiðni mína! |
3. | Ef þú, Drottinn, gæfir gætur að misgjörðum, Drottinn, hver fengi þá staðist? |
4. | En hjá þér er fyrirgefning, svo að menn óttist þig. |
5. | Ég vona á Drottin, sál mín vonar, og hans orðs bíð ég. |
6. | Meir en vökumenn morgun, vökumenn morgun, þreyr sál mín Drottin. |
7. | Ó Ísrael, bíð þú Drottins, því að hjá Drottni er miskunn, og hjá honum er gnægð lausnar.Hann mun leysa Ísrael frá öllum misgjörðum hans. |
8. | Hann mun leysa Ísrael frá öllum misgjörðum hans. |
← Psalms (130/150) → |