←  Psalms (102/150)  →
1. Bæn hrjáðs manns, þá er hann örmagnast og úthellir kveini sínu fyrir Drottni.
2. Drottinn, heyr þú bæn mína og hróp mitt berist til þín.
3. Byrg eigi auglit þitt fyrir mér, þegar ég er í nauðum staddur, hneig að mér eyra þitt, þegar ég kalla, flýt þér að bænheyra mig.
4. Því að dagar mínir hverfa sem reykur, bein mín brenna sem eldur.
5. Hjarta mitt er mornað og þornað sem gras, því að ég gleymi að neyta brauðs míns.
6. Sakir kveinstafa minna er ég sem skinin bein.
7. Ég líkist pelíkan í eyðimörkinni, er sem ugla í rústum.
8. Ég ligg andvaka og styn eins og einmana fugl á þaki.
9. Daginn langan smána óvinir mínir mig, fjandmenn mínir formæla með nafni mínu.
10. Ég et ösku sem brauð og blanda drykk minn tárum
11. sakir reiði þinnar og bræði, af því að þú hefir tekið mig upp og varpað mér burt.
12. Dagar mínir eru sem hallur skuggi, og ég visna sem gras.
13. En þú, Drottinn, ríkir að eilífu, og nafn þitt varir frá kyni til kyns.
14. Þú munt rísa upp til þess að miskunna Síon, því að tími er kominn til þess að líkna henni, já, stundin er komin.
15. Þjónar þínir elska steina hennar og harma yfir öskuhrúgum hennar.
16. Þá munu þjóðirnar óttast nafn Drottins og allir konungar jarðarinnar dýrð þína,
17. því að Drottinn byggir upp Síon og birtist í dýrð sinni.
18. Hann snýr sér að bæn hinna nöktu og fyrirlítur eigi bæn þeirra.
19. Þetta skal skráð fyrir komandi kynslóð, og þjóð, sem enn er ósköpuð, skal lofa Drottin.
20. Því að Drottinn lítur niður af sínum helgu hæðum, horfir frá himni til jarðar
21. til þess að heyra andvarpanir bandingjanna og leysa börn dauðans,
22. að þau mættu kunngjöra nafn Drottins í Síon og lofstír hans í Jerúsalem,
23. þegar þjóðirnar safnast saman og konungsríkin til þess að þjóna Drottni.
24. Hann hefir bugað kraft minn á ferð minni, stytt daga mína.
25. Ég segi: Guð minn, tak mig eigi burt á miðri ævinni. Ár þín vara frá kyni til kyns.
26. Í öndverðu grundvallaðir þú jörðina, og himnarnir eru verk handa þinna.
27. Þeir líða undir lok, en þú varir. Þeir fyrnast sem fat, þú skiptir þeim sem klæðum, og þeir hverfa.En þú ert hinn sami, og þín ár fá engan enda. [ (Psalms 102:29) Synir þjóna þinna munu búa kyrrir og niðjar þeirra standa stöðugir fyrir augliti þínu. ]
28. En þú ert hinn sami, og þín ár fá engan enda. [ (Psalms 102:29) Synir þjóna þinna munu búa kyrrir og niðjar þeirra standa stöðugir fyrir augliti þínu. ]
←  Psalms (102/150)  →