← Proverbs (31/31) |
1. | Orð Lemúels konungs í Massa, er móðir hans kenndi honum. |
2. | Hvað á ég að segja þér, sonur minn? og hvað, sonur kviðar míns? og hvað, sonur áheita minna? |
3. | Gef ekki konum kraft þinn, né ástarhót þín þeim er spilla konungum. |
4. | Ekki sæmir konungum, Lemúel, ekki sæmir konungum að drekka vín, né höfðingjum áfengur drykkur. |
5. | Þeir kynnu að drekka og gleyma lögunum og rangfæra málefni allra aumra manna. |
6. | Gefið áfengan drykk þeim, sem kominn er í örþrot, og vín þeim, sem sorgbitnir eru. |
7. | Drekki hann og gleymi fátækt sinni og minnist ekki framar mæðu sinnar. |
8. | Ljúk þú upp munni þínum fyrir hinn mállausa, fyrir málefni allra þeirra manna, sem eru að örmagnast. |
9. | Ljúk þú upp munni þínum, dæm með réttvísi og rétt þú hlut hinna voluðu og snauðu. |
10. | Væna konu, hver hlýtur hana? hún er miklu meira virði en perlur. |
11. | Hjarta manns hennar treystir henni, og ekki vantar að honum fénist. |
12. | Hún gjörir honum gott og ekkert illt alla ævidaga sína. |
13. | Hún sér um ull og hör og vinnur fúslega með höndum sínum. |
14. | Hún er eins og kaupförin, sækir björgina langt að. |
15. | Hún fer á fætur fyrir dag, skammtar heimilisfólki sínu og segir þernum sínum fyrir verkum. |
16. | Hún hefir augastað á akri og kaupir hann, af ávexti handa sinna plantar hún víngarð. |
17. | Hún gyrðir lendar sínar krafti og tekur sterklega til armleggjunum. |
18. | Hún finnur, að atvinna hennar er arðsöm, á lampa hennar slokknar eigi um nætur. |
19. | Hún réttir út hendurnar eftir rokknum, og fingur hennar grípa snælduna. |
20. | Hún breiðir út lófann móti hinum bágstadda og réttir út hendurnar móti hinum snauða. |
21. | Hún er ekki hrædd um heimilisfólk sitt, þótt snjói, því að allt heimilisfólk hennar er klætt skarlati. |
22. | Hún býr sér til ábreiður, klæðnaður hennar er úr baðmull og purpura. |
23. | Maður hennar er mikils metinn í borgarhliðunum, þá er hann situr með öldungum landsins. |
24. | Hún býr til skyrtur og selur þær, og kaupmanninum fær hún belti. |
25. | Kraftur og tign er klæðnaður hennar, og hún hlær að komandi degi. |
26. | Hún opnar munninn með speki, og ástúðleg fræðsla er á tungu hennar. |
27. | Hún vakir yfir því, sem fram fer á heimili hennar, og etur ekki letinnar brauð. |
28. | Synir hennar ganga fram og segja hana sæla, maður hennar gengur fram og hrósar henni: |
29. | ,,Margar konur hafa sýnt dugnað, en þú tekur þeim öllum fram!``Yndisþokkinn er svikull og fríðleikinn hverfull, en sú kona, sem óttast Drottin, á hrós skilið. |
30. | Yndisþokkinn er svikull og fríðleikinn hverfull, en sú kona, sem óttast Drottin, á hrós skilið. |
← Proverbs (31/31) |