← Proverbs (3/31) → |
1. | Son minn, gleym eigi kenning minni, og hjarta þitt varðveiti boðorð mín, |
2. | því að langa lífdaga og farsæl ár og velgengni munu þau veita þér í ríkum mæli. |
3. | Kærleiki og trúfesti munu aldrei yfirgefa þig. Bind þau um háls þér, rita þau á spjald hjarta þíns, |
4. | þá munt þú ávinna þér hylli og fögur hyggindi, bæði í augum Guðs og manna. |
5. | Treystu Drottni af öllu hjarta, en reiddu þig ekki á eigið hyggjuvit. |
6. | Mundu til hans á öllum þínum vegum, þá mun hann gjöra stigu þína slétta. |
7. | Þú skalt ekki þykjast vitur, óttast Drottin og forðast illt, |
8. | það mun verða heilnæmt fyrir líkama þinn og hressandi fyrir bein þín. |
9. | Tigna Drottin með eigum þínum og með frumgróða allrar uppskeru þinnar, |
10. | þá munu hlöður þínar verða nægtafullar og vínberjalögurinn flóa út af vínlagarþróm þínum. |
11. | Son minn, lítilsvirð eigi ögun Drottins og lát þér eigi gremjast umvöndun hans, |
12. | því að Drottinn agar þann, sem hann elskar, og lætur þann son kenna til, sem hann hefir mætur á. |
13. | Sæll er sá maður, sem öðlast hefir speki, sá maður, sem hyggindi hlotnast. |
14. | Því að betra er að afla sér hennar en að afla silfurs, og arðurinn af henni ágætari en gull. |
15. | Hún er dýrmætari en perlur, og allir dýrgripir þínir jafnast ekki á við hana. |
16. | Langir lífdagar eru í hægri hendi hennar, auður og mannvirðingar í vinstri hendi hennar. |
17. | Vegir hennar eru yndislegir vegir og allar götur hennar velgengni. |
18. | Hún er lífstré þeim, sem grípa hana, og sæll er hver sá, er heldur fast í hana. |
19. | Drottinn grundvallaði jörðina með visku, festi himininn af hyggjuviti. |
20. | Fyrir þekking hans mynduðust hafdjúpin og drýpur döggin úr skýjunum. |
21. | Son minn, varðveit þú visku og gætni, lát þær eigi víkja frá augum þínum, |
22. | þá munu þær verða líf sálu þinni og prýði fyrir háls þinn. |
23. | Þá muntu ganga óhultur veg þinn og eigi drepa við fæti. |
24. | Þegar þú leggst til hvíldar, þarft þú ekki að hræðast, og hvílist þú, mun svefninn verða vær. |
25. | Þú þarft ekki að óttast skyndilega hræðslu, né eyðilegging hinna óguðlegu, þegar hún dynur yfir. |
26. | Því að Drottinn mun vera athvarf þitt og varðveita fót þinn, að hann verði eigi fanginn. |
27. | Synja eigi góðs þeim, er þarfnast þess, ef það er á þínu valdi að gjöra það. |
28. | Seg þú ekki við náunga þinn: ,,Far og kom aftur! á morgun skal ég gefa þér`` _ ef þú þó átt það til. |
29. | Brugga eigi illt gegn náunga þínum, þegar hann býr öruggur hjá þér. |
30. | Deil ekki við neinn að ástæðulausu, ef hann hefir ekki gjört þér neitt mein. |
31. | Öfunda ekki ofbeldismanninn og haf engar mætur á neinum gjörðum hans. |
32. | Því að andstyggð er sá Drottni, er afvega fer, en ráðvandir menn alúðarvinir hans. |
33. | Bölvun Drottins er yfir húsi hins óguðlega, en bústað réttlátra blessar hann. |
34. | Spottsama spottar hann, en lítillátum veitir hann náð.Vitrir menn munu heiður hljóta, en heimskingjar bera smán úr býtum. |
35. | Vitrir menn munu heiður hljóta, en heimskingjar bera smán úr býtum. |
← Proverbs (3/31) → |