← Proverbs (27/31) → |
1. | Vertu ekki hróðugur af morgundeginum, því að þú veist ekki, hvað dagurinn ber í skauti sínu. |
2. | Lát aðra hrósa þér og ekki þinn eigin munn, óviðkomandi menn, en ekki þínar eigin varir. |
3. | Steinar eru þungir, og sandurinn sígur í, en gremja afglapans er þyngri en hvort tveggja. |
4. | Heiftin er grimm, og reiðin er svæsin, en hver fær staðist öfundina? |
5. | Betri er opinber ofanígjöf en elska sem leynt er. |
6. | Vel meint eru vinar sárin, en viðbjóðslegir kossar hatursmannsins. |
7. | Saddur maður treður hunangsseim undir fótum, en hungruðum manni þykir allt beiskt sætt. |
8. | Eins og fugl, sem floginn er burt úr hreiðri sínu, svo er maður, sem flúinn er burt af heimili sínu. |
9. | Ilmolía og reykelsi gleðja hjartað, en indælli er vinur en ilmandi viður. |
10. | Yfirgef eigi vin þinn né vin föður þíns og gakk eigi í hús bróður þíns á óheilladegi þínum. Betri er nábúi í nánd en bróðir í fjarlægð. |
11. | Vertu vitur, sonur minn, og gleð hjarta mitt, svo að ég geti svarað þeim orði, sem smána mig. |
12. | Vitur maður sér ógæfuna og felur sig, en einfeldningarnir halda áfram og fá að kenna á því. |
13. | Tak þú skikkjuna af þeim manni, sem hefir gengið í ábyrgð fyrir ókunnugan, tak veð af þeim manni, sem hefir gengið í ábyrgð fyrir útlending. |
14. | Hver sem blessar náunga sinn snemma morguns með hárri raustu, það skal metið við hann sem formæling. |
15. | Sífelldur þakleki í rigningatíð og þrasgjörn kona _ er hvað öðru líkt. |
16. | Sá er hana stöðvaði, gæti stöðvað vindinn og haldið olíu í hægri hendi sinni. |
17. | Járn brýnir járn, og maður brýnir mann. |
18. | Sá sem gætir fíkjutrés, mun eta ávöxt þess, og sá sem þjónar húsbónda sínum með virktum, mun heiður hljóta. |
19. | Eins og andlit horfir við andliti í vatni, svo er hjarta eins manns gagnvart öðrum. |
20. | Dánarheimar og undirdjúpin eru óseðjandi, svo eru og augu mannsins óseðjandi. |
21. | Deiglan er fyrir silfrið og bræðsluofninn fyrir gullið, og maðurinn er dæmdur eftir orðstír hans. |
22. | Þótt þú steyttir afglapann í mortéli með stauti innan um grjón, þá mundi fíflska hans ekki við hann skilja. |
23. | Haf nákvæmar gætur á útliti sauða þinna og veit hjörðunum athygli þína. |
24. | Því að auður varir ekki eilíflega, né heldur kóróna frá kyni til kyns. |
25. | Sé heyið komið undan og grængresi komið í ljós, og hafi jurtir fjallanna verið hirtar, |
26. | þá átt þú lömb þér til klæðnaðar og geithafra til þess að kaupa fyrir akurog nóga geitamjólk þér til fæðslu, til fæðslu heimili þínu, og til viðurlífis þernum þínum. |
27. | og nóga geitamjólk þér til fæðslu, til fæðslu heimili þínu, og til viðurlífis þernum þínum. |
← Proverbs (27/31) → |