← Proverbs (23/31) → |
1. | Þegar þú situr til borðs með valdsherra, þá gæt þess vel, hvern þú hefir fyrir framan þig, |
2. | og set þér hníf á barka, ef þú ert matmaður. |
3. | Lát þig ekki langa í kræsingar hans, því að þær eru svikul fæða. |
4. | Streist þú ekki við að verða ríkur, hættu að verja viti þínu til þess. |
5. | Hvort skulu augu þín hvarfla til auðsins, sem er svo stopull? Því að sannlega gjörir hann sér vængi eins og örn, sem flýgur til himins. |
6. | Et eigi brauð hjá nískum manni og lát þig ekki langa í kræsingar hans, |
7. | því að hann er eins og maður, sem reiknar með sjálfum sér. ,,Et og drekk!`` segir hann við þig, en hjarta hans er eigi með þér. |
8. | Bitanum, sem þú hefir etið, verður þú að æla upp aftur, og blíðmælum þínum hefir þú á glæ kastað. |
9. | Tala þú eigi fyrir eyrum heimskingjans, því að hann fyrirlítur hyggindi ræðu þinnar. |
10. | Fær þú eigi úr stað landamerki ekkjunnar og gakk þú eigi inn á akra munaðarleysingjanna, |
11. | því að lausnari þeirra er sterkur _ hann mun flytja mál þeirra gegn þér. |
12. | Snú þú hjarta þínu að umvöndun og eyrum þínum að vísdómsorðum. |
13. | Spara eigi aga við sveininn, því ekki deyr hann, þótt þú sláir hann með vendinum. |
14. | Þú slær hann að sönnu með vendinum, en þú frelsar líf hans frá Helju. |
15. | Son minn, þegar hjarta þitt verður viturt, þá gleðst ég líka í hjarta mínu, |
16. | og nýru mín fagna, er varir þínar mæla það sem rétt er. |
17. | Lát eigi hjarta þitt öfunda syndara, heldur ástunda guðsótta á degi hverjum, |
18. | því að vissulega er enn framtíð fyrir hendi, og von þín mun eigi að engu verða. |
19. | Heyr þú, son minn, og ver vitur og stýr hjarta þínu rétta leið. |
20. | Ver þú ekki með drykkjurútum, með þeim, sem hvoma í sig kjöt, |
21. | því að drykkjurútar og mathákar verða snauðir, og svefnmók klæðir í tötra. |
22. | Hlýð þú föður þínum, sem hefir getið þig, og fyrirlít ekki móður þína, þótt hún sé orðin gömul. |
23. | Kaup þú sannleika, og sel hann ekki, visku, aga og hyggindi. |
24. | Faðir réttláts manns fagnar, og sá sem gat vitran son, gleðst af honum. |
25. | Gleðjist faðir þinn og móðir þín og fagni hún, sem fæddi þig. |
26. | Son minn, gef mér hjarta þitt, og lát vegu mína vera þér geðfellda. |
27. | Því að skækja er djúp gröf og léttúðardrós þröngur pyttur. |
28. | Já, hún liggur í leyni eins og ræningi og fjölgar hinum ótrúu meðal mannanna. |
29. | Hver æjar? hver veinar? hver á í deilum? hver kvartar? hver fær sár að þarflausu? hver rauð augu? |
30. | Þeir sem sitja við vín fram á nætur, þeir sem koma saman til að bergja á krydduðum drykkjum. |
31. | Horf þú ekki á vínið, hve rautt það er, hversu það glóir í bikarnum og rennur ljúflega niður. |
32. | Að síðustu bítur það sem höggormur og spýtir eitri sem naðra. |
33. | Augu þín munu sjá kynlega hluti, og hjarta þitt mun mæla fláræði. |
34. | Og þú munt vera eins og sá, sem liggur úti í miðju hafi, já, eins og sá, er liggur efst uppi á siglutré.,,Þeir hafa slegið mig, ég kenndi ekkert til, þeir hafa barið mig, ég varð þess ekki var. Hvenær mun ég vakna? Ég vil meira vín!`` |
35. | ,,Þeir hafa slegið mig, ég kenndi ekkert til, þeir hafa barið mig, ég varð þess ekki var. Hvenær mun ég vakna? Ég vil meira vín!`` |
← Proverbs (23/31) → |